Met de proclamatie van de onafhankelijkheid van Suriname ultimo 25 november 1975 ging er voor ons land en volk een nieuw tijdperk in. Een historisch moment van zelfstandigheid en baas te zijn in eigen huis. Henck Alphonsius Arron, oud NPS-voorzitter, is voorvechter geweest van deze moedige en voor velen gedurfde stap. De discussies met politieke leiders nationaal en het toenmalige moederland Nederland waren geenszins gemakkelijk. Tegenstanders en twijfelaars hebben tijd noch moeite gespaard om het volk in beweging te brengen tegen dit besluit. Op het laatste moment werkte een goed deel tóch mee en Suriname werd onafhankelijk.
“Fri…” Direct na de onafhankelijkheid kwamen grote projecten tot stand: versterking van de nationale soevereiniteit, verhoging van de productie en export, aantrekken van buitenlandse investeringen, tripartite overleg tussen overheid, bedrijfsleven en vakbeweging, hervorming van het onderwijs en algemene ziektekostenverzekering. Toen kwamen er politieke strubbelingen. Daarvan is de periode 1980 het meest kenmerkende. De gestadige opbouw van het land werd in één klap vernietigd. De terugval was groot en veel burgers werden wederom afhankelijk gemaakt. Voornamelijk met steun van familie en donoren uit Nederland konden zij het hoofd boven water houden.
Het is te betreuren dat deze situatie zich weer voordoet. Na een moeizame opbouw in de periode 2000-2010 door een regering onder NPS leiding, is de Surinaamse economie wederom tot een bedroevend dieptepunt gezonken. Er is sprake van inflatie door monetaire financiering. Door dit wanbeleid zijn velen hun onafhankelijkheid kwijtgeraakt. Het zoeken naar een “steuntje” bij relaties en vrienden is aan de orde van de dag. Deze situatie wordt in stand gehouden door de huidige regeerders en zelfs nog verergerd.
Maar niet alleen ons volk, ook het land schijnt haar onafhankelijkheid te hebben verloren. plannen voor opbouw, ontwikkeling en groei van dit land worden mede bepaald door de wil en eisen van externe mogendheden. Een noodsprong van een in het nauw gedreven regiem. Er is geen uitzicht op betere tijden. Ons volk moet het hebben van beloften die maar niet worden ingelost. “Fri” is nu verworden tot “Katibo.” Onze burgers werken zich kapot om te kunnen overleven.
De NPS verwerpt deze situatie met klem. Zij doet een hardnekkig beroep op de huidige regeerders om het volk en ons geliefd land zijn onafhankelijk terug te geven. De partij roept alle oprechte individuen op om de grote schade die is en nu nog wordt aangericht op politiek, economisch, rechtsstatelijk en sociaal-maatschappelijk gebied, een halt toe te roepen. Laat ons nationaal gevoel en denken de boventoon voeren. Pas dan kunnen wij met gepaste trots zeggen:”Mi kondre tru, mi lobi yu…”
De NPS wenst alle Surinamers een bezinningvolle Srefidensi toe.
Gregory Rusland, voorzitter
