
De primaire verantwoordelijkheid begint bij de directie om de gezondheidssector onder dit soort sterk beperkte omstandigheden toch zo lang en optimaal mogelijk te continueren. De belangrijkste drijfveer is de patiënt die centraal staat. “Je moet alles eraan doen om de patiënt zo goed mogelijk te helpen. Dat is een zware verantwoordelijkheid. Wij hebben te maken met mensen. Wij moeten ook de specialisten en verpleegkundigen blijven motiveren om het werk zo goed mogelijk te blijven doen. Dit zijn belangrijke verantwoordelijkheden waar je jezelf niet zomaar aan kunt onttrekken. Wij zitten in een survival-mode. Wij mogen onze langtermijndoelen juist wanneer je het moeilijk hebt, niet uit het oog verliezen. Het belangrijkste hoofddoel is het continueren van kwalitatief hoogwaardig gezondheidszorg. Wij moeten minimaal kunnen behouden wat wij al hebben en ook op lange termijn garanderen”, stelt Brahim.
AZP heeft bijvoorbeeld, voor wat de langtermijnplannen betreft, de financiering van haar IsDB Health Strengthening projecten nog kunnen behouden. Ze is begonnen met de nieuwbouw, waarmee 55 jaar oude gebouwen worden vervangen. Ook voor de instandhouding van het beddenhuis, operatiekamer en de ICU is er een project gestart. Dit is volgens Brahim een goede motivatiebron om gezond uit de survival-mode te komen. ‘Verder wordt AZP op een hartverwarmende wijze benaderd door organisaties, bedrijven en personen die hun ondersteuning aanbieden.’
Kavish Ganesh