Het Internationaal Monetair Fonds heeft voorwaarden gesteld bij het verstrekken van de lening of zoals de regering dat noemt, betalingsbalansondersteuning. Echter heeft de financiële instelling duidelijk aangegeven niet aan de soevereiniteit van Suriname te willen komen, aldus niet te zullen bepalen hoe en wat Suriname moet doen om uit het diepe dal te komen. De eisen die door de instelling zijn gesteld, worden gesuggereerd te zijn eisen die zekerheid kunnen bieden voor terugbetaling van de lening. IMF heeft zoals assembleelid Patricia Etnel in een eerder gesprek met Dagblad Suriname aangaf, niets te maken met als Suriname met het geleend geld wel of niet positief erbovenop komt.
Echter levert de instelling wel vaak kritiek op de wijze waarop een staat subsidies verleent aan haar burgers. Zo zou volgens Etnel na het gesprek met de vertegenwoordigers van het IMF zijn geconcludeerd dat het IMF vindt dat door het geven van zaken aan het volk je hen niet helpt vooruit te komen. In woorden van gelijke strekking, komt het erop neer dat het gratis verstrekken van producten en diensten geen positieve zaak is. Volgens psycholoog Roy Bikharie is het niet gratis verstrekken van producten en diensten aan het volk, alleen in ideale situaties mogelijk. Ook al ís er een ideale situatie in het land, blijft er naar zijn mening dan nog ongelijkheid. Er zullen altijd mensen zijn die het goed hebben, beter hebben of minder goed hebben. De ideale situatie brengt met zich mee dat er geen armoede is. Mensen die het minder goed hebben, zullen niet in staat zijn om zich op elk niveau te ontwikkelen.
“Het is een gegeven dat een ieder gelijke rechten en mogelijkheden moet hebben voor optimale ontwikkeling”, stelt Bikharie. Vanuit dat perspectief uitgaande, is Bikharie ervan overtuigd dat sommige Surinamers bijvoorbeeld gratis onderwijs zouden moeten genieten. “Iedereen die kan leren, zou de gelegenheid moeten krijgen om tot het hoogste niveau te klimmen. Onderwijs is het fundament om vooruit te kunnen komen. Mensen die het kunnen betalen, zouden zondermeer moeten betalen”, stelt de psycholoog. Bikharie heeft delen van deze ideale situatie in het verleden gekend. Het jammerlijke volgens hem is het nooit optimaal wezen dan de situatie. Alle regeringen hebben volgens hem ervoor gezorgd dat de hele bevolking afhankelijk bleef dan de regering. Dat betekent dat ook de rijken konden genieten van subsidies, die zij in beginsel niet nodig hadden. De psycholoog is wel hoopvol gestemd voor de Surinaamse samenleving, echter durft ook hij niet te stellen wanneer deze situatie zal veranderen.
Kavish Ganesh
