De fractieleider van de NDP, André Misiekaba, zegt al een poos dat toen de oppositie vijftien jaar aan de macht was, er geen enkele diversificatie is gekomen in de economie. Alles draaide volgens hem om mijnbouw. Misiekaba merkt dus vaker op dat de oppositie zelf niet zoveel heeft kunnen bakken en nu om allerlei dingen komt vragen. Wel, is dat niet de bedoeling van het overnemen van de leiding van het land? De leiding wordt overgenomen om het beter of anders te doen dan de vorige leiding het heeft weten te doen.
In zoverre zou het steeds terug wijzen op de onkunde van de eerdere leiding, niet kunnen betekenen dat de huidige leiding ook niet in staat is om hetgeen naar gevraagd wordt uit te voeren. Spreekt dat nou van incompetentie, gedekt met een afleidingsmanoeuvre? Hoe verstandig of slim is het om telkens een terugblik te nemen in de geschiedenis, om de competentie en mogelijkheden van het heden te verdedigen? Maakt men hiermee een valide punt of pleegt men een goede afleidingsmanoeuvre? Volgens Politicoloog Hans Breeveld maakt men hiermee een afleidingsmanoeuvre, maar zeker een slecht punt. “Regeren is vooruitzien. Als de coalitie nu verwijten maakt aan de regering van toen, weten wij dat het toen slecht was. Wij weten ook van de Amerikanen, ‘Two wrongs don’t make one right’. Wanneer jij verwijt, betekent het dus nog niet dat jij het goed doet. Dus zullen wij moeten wachten en uitkijken naar regeringen die komen en het uiteindelijk wel goed doen”, stelt Breeveld.
Wat regeren betreft in een jonge democratie, moet men zich volgens Breeveld diep schamen om het onheil over ons uit te roepen. Dit, door voorbeelden aan te halen van landen waar het ook niet goed gaat, in plaats van landen waar het wel goed gaat. Men zit mekaar uit te schelden in plaats van een perspectief te schilderen. “India is groot geworden, omdat zij een premier hadden namelijk Jawaharlal Nehru, die zei, dat hij niet geïnteresseerd is in excuses voor vertragingen, maar in het klaren van de job. Wij hebben hier constant excuses. Elke regering die dit doet, etaleert of wijst op haar zwakte. Men moet uit de keuken als men niet kan koken. Men moet niet propageren over het zijn van het 17de rijkste land, en tegelijkertijd excuses presenteren waarom het volk zo arm is en enkelen zo rijk zijn”, meent Breeveld. Het komt volgens Breeveld erop neer dat men tot een andere manier van politiekvoering zal moeten komen, waarbij niet excuses en zwaktes steeds worden geëtaleerd, maar prestaties.
Kavish Ganesh
