De geschiedenis heeft geleerd dat vele politici ordinaire leugenaars blijken te zijn. De leugen wordt als middel gebruikt om de door hen begeerde positie te bemachtigen. Eenmaal gepositioneerd, laten zij hun ware aard zien, en blijkt dan dat de drang naar geld en macht de kern van hun karakter uitmaakt. Het blijkt verder dat zij geen empathie bezitten met betrekking tot de precaire situatie van behoeftigen binnen de samenleving. Dit zijn geen betichtingen, maar feiten die op waarheid kunnen worden getoetst. Actueel is bijvoorbeeld, hetgeen de voormannen van de NDP rondom de periode van de verkiezingen scandeerden omtrent de naar hun weten positieve financiële situatie van het land, het blijkt nu echter dat de situatie haaks daartegenover staat. Er worden thans zelfs bezuinigingsmaatregelen op maatschappelijk onverantwoorde wijze door de keel gedrukt van het arme volk, terwijl de vrienden groep onaantastbaar blijft voor corruptie onderzoek. Is het evenzo gesteld met de vernieuwingsbelofte binnen de VHP? In de media worden velen onaangenaam verrast door het bericht dat de hoofdbestuursleden van de VHP, Kandhai en Rathipal worden voorgedragen als leden van de Staatsraad. Hadden deze figuren niet beloofd dat zij een pas op de plaats zouden maken? Hadden zij niet aangegeven dat vanwege de vernieuwing en het voorkomen van dynastie anderen de kans zou worden geboden? Heeft hun woord stand gehouden? Is de honger naar geld, het toucheren van nog een honorarium en vooraanstaande positie niet bevredigd? Geeft de VHP op deze wijze invulling aan vernieuwing? Wordt op deze wijze een kans geboden aan jong kader om zich te bewijzen? Hebben de opponenten van de VHP gelijk als ze verwijzen naar het consolideren van macht door een handje vol despoten? Zal de NDP het “succes” van de “Kesho overloopcasus” entameren om een leegloop binnen de VHP te bestendigen? Zullen de standaard uit de duim gezogen argumenten als, ervaring, rechtsgeleerden, harde werkers, wederom worden aangehaald om de “geweldige” keuze goed te praten? Zullen saillante details boven waterkomen met betrekking tot het “geliefd” zijn, van deze “beta’s” van de bekende “black Mamba”, door leden van de partij, zelfs in hun eigen gebied? Wij hebben toch het voorbeeld van het tegenwerken van het kandidaat stellen van Dew Sharman, het thans middels ruime mate van meerderheid gekozen parlementslid, door de oude garde? Is de keuze op Kandhai en Rathipal, het in de kaart spelen van onze “nationale splijtzwam”? Zal met deze keuze de weg worden geplaveid om de zelfde richting op te gaan als de NPS? Zal u als lid van de partij de zelfde standaard nederige en machteloze “ka boli” houding aannemen en als een “bhaklol” (red: sukkel) alles over u heen laten gaan? Waar is nu uw “zelf sterk samen sterker motto”, of is dat maar een loze kreet? Wordt het VHP “zindabaad” of “murdabaad”, met de groep “dynastieleden” die nog steeds de touwtjes in handen blijkt te hebben? “What are you doing Sheriff, don’t you have ammunition to shoot those bastards? Don’t let party members doubt your competency, if Desi can enforce, why can’t you?”
drs. Frits Lalay
