De NDP-afdeling van Saramacca heeft dinsdag in een persbericht bekend laten maken, dat het assembleelid Frits Moesafierhoesein per direct uit de fractie van de Megacombinatie (NDP) is gestapt. Het persbericht is ondertekend door Badrisein Sital en Clifton Koorndijk, respectievelijk lid – en hoofd- bestuurslid van de afdeling Saramacca van de NDP. Het lijkt mij om te beginnen een must, dat in een volwassen democratie (en dat is onze Surinaamse, ondanks al haar gebreken nog altijd) een uittredend lid van De Nationale Assemblee van de Republiek Suriname zelfstandig een persconferentie belegt. Op deze persconferentie geeft hij vervolgens aan dat hij: a) per ommegaande datum uit de fractie van zijn partij treedt; b) de moverende redenen, die hem tot dit besluit hebben gedwongen; c) wat hij of zij verder van plan is te doen (de politiek verlaten; je aansluiten bij een andere fractie of zelfstandig door gaan).
Wat echter volstrekt maar dan ook volstrekt onacceptabel is, is dat derden zich met een dergelijke mededeling tot de pers wenden. Wat mij betreft, is hier sprake van een enorme flater van jewelste. Zowel de heer Moesafierhoesein als de, toch wel doorgewinterde politici Sital en Koorndijk, hadden moeten inzien, dat je de zaken onmogelijk op deze wijze kunt aanpakken. Het is tegelijk eveneens volstrekt onacceptabel, dat de pers zich voor een dergelijke schandevertoning (ik weet zo een twee drie geen betere kwalificatie) leent en ook nog daadwerkelijk tot publicatie overgaat.
Overigens moeten Ricardo Panka en Rashied Doekhie niet proberen om het slimste jongetje van de klas te spelen, met de mededeling dat er niets aan de hand is of zou zijn. In het voor de NDP gunstigste geval is het de leiding van de partij gelukt om ‘for the time being’ het bloeden te stelpen (they just manage to stop the bleeding). Maar daarmee is deze stinkende etterende Saramaccaanse wond nog lang niet geheeld.
De eerlijkheid gebied hier eveneens te erkennen, dat er op korte dan wel (middel)lange termijn geen, voor alle partijen bevredigende oplossing in zicht is. Daarvoor zijn de geslagen wonden te diep geworteld, de wederzijdse aversie te enorm en de ego’s van de contrahenten gewoonweg te groot. Feit is wel dat de leiding van de NDP (lees: Desi Bouterse) (te) lang heeft gewacht met het op orde brengen van de zaken binnen deze afdeling van zijn partij.
Dat bepaalde partijcoryfeeën, vanwege (financiële!) prestaties uit het verleden, zich ‘bigger than life’ wanen en onze Republiek met een Monarchie verwarren, maakt de zaken nog problematischer. ‘You don’t have to be a rocket scientist’ om te voorspellen dat Suriname, in ieder geval voor wat betreft de NDP Saramacca, nog lang niet aan het eind van zijn Latijn is. Wij kunnen gerust van een gebed zonder eind spreken.
Centrale vraag is hier overigens, of dit eeuwigdurende theater de NDP bij de ras naderbij komende verkiezingen zal beschadigen. Houdt in ieder geval voor ogen, dat Saramacca, politiekdemografisch een Hindostaanse district is. Houdt eveneens voor ogen dat, twee vooraanstaande Hindostanen binnen een en dezelfde partij, elkaar telkenmale weer in de haren vliegen en voor rotte vis verslijten. In politicis kun je zoiets op termijn moeilijk ongestraft blijven doen. let’s wait and see what happens four, five or six months down the road. Wedden dat het schelden en verwijten van voren af aan begint………….Wat zeg ik: in alle heftigheid zal toenemen!
Guno Rijssel