De vernietigende impact die corruptie heeft op alle sectoren van de samenleving en hoe verlammend haar werking is, wordt onderschat door de Surinaamse burgerij. Men gelooft erin dat er toch nog progressie valt te boeken, terwijl er verspilling is in de vorm van corruptie. Het is dus toch mogelijk dat degenen die in de positie zijn om misbruik te maken van hun overheidspositie, een afwijking in de maatschappij verheffen tot norm. Als corruptie geen groot probleem is, dan zou men dus ook niet veel moeite hebben om actief dan wel passief daarin betrokken te zijn. Of wil de burgerij de zaak laten, omdat er een hoop bestaat dat men vroeg of laat ook in de riante positie zal verkeren om te profiteren? De uitkomst van het opiniepeilingsinstituut Idos dat corruptie niet het grootste probleem is en dat de politiek en politici synoniem zijn voor corrupt zijn, is verontrustend. Er kan ongestraft corruptie worden gepleegd in Suriname en dat blijkt uit het incident van enige dagen gepensioneerde ambtenaar uit het politieke kamp van de president. Zijn naam is genoemd in verband met zijn betrokkenheid bij de aankoop van monitoringsapparaten voor de TAS en dat hij de koop zou hebben doorgedrukt voor een veel duurder bedrag. Er komt geen onderzoek, de man is gepensioneerd en de meneer gaat in zijn zogenaamd verweer niet in op het bevorderen van een aankoop voor veel duurder dan officieel geoffreerd. De man zegt alleen dat Suriname geen USD 10 miljoen (een claim) hoeft te betalen zolang de rechter dat niet beslist. De deal zou niet zijn doorgegaan dus er is geen njang gemaakt, maar dat is geen verweer. Het verschil tussen USD 954.000 en USD 14 miljoen brengt de man niet aan de orde, hij nam de bedragen niet eens in de mond. Zijn betrokkenheid om een dure aankoop te bevorderen door de koop te versnellen en te faciliteren en door de TAS bij deze dure aankoop te faciliteren, brengt de man niet aan de orde. Hij zou dat pas doen wanneer de mensen naar het overheidsmedium zouden bellen. De man benadrukte dus alleen de claim, maar niet zijn betrokkenheid. En dat kan allemaal, dat blijkt ook uit de houding van de woordvoerder. Op gegeven moment verwijst de man zelfs naar de financiële malversaties met het hoofdbureau van politie uit het NF-periode. Heeft de TAS geen deskundigen om de aankoop af te handelen. Als ambtenaar moest hij zijn vinger niet eraan branden. NDP’ers moesten aan de meneer zijn steun betuigen en hoefden geen vragen te stellen. Er zijn mensen die aangeven dat het NF niet moet gaan wroeten in oude zaken. Deze houding is te merken aan de uitkomst van de peiling. Kiezers in Paramaribo zijn zich ervan bewust dat corruptie diep is doorgedrongen in alle geledingen van de maatschappij. Toch noteert Idos vijf belangrijkere prioriteiten, waaronder de aanpak van de criminaliteit die een hogere oplossingsprioriteit genieten bij de kiezers dan het probleem van corruptie. Eerder schreven wij dat de politieke partij/combinatie die geen concreet meetbaar plan heeft voor corruptieaanpak nooit een geloofwaardige organisatie kan zijn, die het land op een correcte spoor kan zetten. De kiezers zien echter geen hoop in de huidige partijen wanneer het gaat om de corruptieaanpak en dat is ook te verklaren. In de NF-periode zijn drogredenen gebruikt om een goede anticorruptie wetsvoorstel te torpederen. Nu in het NDP-tijdperk wordt corruptie oogluikend toegestaan en zijn er ook geen maatregelen getroffen. Van de onderzochte kiezers gelooft 62% er niet in dat de winnende combinatie van de verkiezingen in mei 2015 iets zal ondernemen tegen corruptie. Immers, de kiezers zien ruim driekwart van de kiezers, politieke partijen, de regering en regeerders als corrupt. Dit alles verlaagt de corruptiedrempels ook onderaan op de maatschappelijke ladder en bij de ambtenarij. Uit de meting is te zien dat er iets meer geloof is in de corruptieaanpak als de VHP en NPS in de regering zitten (40%), dan als de NDP en de Palu de regering vormen (36.7). De verse gevallen van deze periode zijn kennelijk oorzaak van dit verschil, alsmede de overschaduwing van de getolereerde gevallen in de NF-periode.
Onder de maatschappelijke organen worden politieke partijen het meest corrupt geacht (78% zei ja), gevolgd door de overheid (waarin dus ook zit de rechterlijke macht: 74%). Ongeveer evenveel respondenten (72%) vindt dat de regering en met name ook de regeringstop (president en vp) corrupt is. Ook religieuze organisatie worden weliswaar in mindere mate (31%) als corrupt gezien, maar 47% vindt ze niet corrupt. Het lijkt erop dat de geloofwaardigheid van de kerk is gaan inboeten en dat zou te maken kunnen hebben met een verrottingsproces door aanraking of verwevenheid met of betrokkenheid bij andere zwaar aangetaste organen, zoals de overheid, de regering en de regeringstop. Van de staatsbedrijven vindt men EBS het meest corrupt (53% van de respondenten), gevolgd door SWM en Telesur (42%). Bij de laatste twee vinden meer mensen dat ze niet dan wel corrupt zijn, in tegenstelling tot de EBS. Opmerkelijk is dat de Staatsolie een relatief clean imago heeft (18% vindt haar toch corrupt, in tegenstelling tot 61%). Bij dit laatste bedrijf is toch opmerkelijk dat er geen complete transparantie bestaat o.a. met betrekking het ethisch verantwoord uitbesteden en aantrekken van goederen en diensten. De corruptie in het particuliere bedrijfsleven zou meer zijn dan bij SWM, Telesur en Staatsolie (46%). Dat kan door de betrokkenheid van het bedrijfsleven bij de corruptie gepleegd in de overheid en de regering. Als de burgerij corruptie niet als een prioriteit, maar als normaal accepteert, dan zullen verkiezingen niet veel soelaas bieden bij het tot stand brengen van een meer welvarende samenleving. Een ommekeer in het land is dan een zeer moeizaam, haast onmogelijk proces. De uitkomsten zijn verontrustend.
