‘Kritieken, het schoonmaakmiddel van de geest’, is de titel van het nieuwe boek geschreven door drs. Julian S. With, welke op zaterdag 29 maart wordt gepresenteerd. De auteur zal op deze avond een lezing houden waarin hij zal benadrukken hoe belangrijk het leveren van professionele kritiek is bij de verheffing van het denkniveau van een volk. In een eerder interview heeft With aangegeven dat het onderscheid tussen opbouwende en afbrekende kritiek niet functioneel is en dat de criticus, in tegenstelling tot wat menigeen denkt, niet de plicht heeft om met oplossingen te komen voor de zaken die hij aankaart. De auteur heeft geen goed woord over voor de Afro-Surinamers die van mening zijn dat Nederland herstelbetalingen moet voldoen vanwege het slavernijverleden. “Nederland zal dat nooit doen en de Surinamers hebben de middelen niet om die betalingen af te dwingen. De juridische inspanningen via de Caricom om dit doel te bereiken, kunnen niet anders worden gekwalificeerd dan als te zijn een ernstige dwaling”, stelt With.
Het gebrekkig functioneren van de assembleeleden schrijft hij toe aan de dubbele functie die de meesten hebben. With is van mening dat een parlementariër naast zijn werk als volksvertegenwoordiger geen ambtenaar mag zijn. Ook het adviseurschap van sommige assembleeleden bij enkele ministeries verdient publieke afkeuring. “Het enige salaris dat een assembleelid hoort te verdienen, is het salaris voor zijn werk als volksvertegenwoordiger. Het electoraat moet bij de komende verkiezingen eisen van alle partijleiders dat hun kandidaten geen nevenfuncties zullen vervullen naast hun werk als volksvertegenwoordiger”, stelt hij resoluut.
Met dit genre maakt With geen vrienden, want velen die ooit door hem over de hekel gehaald zijn, beschouwen zijn commentaren als een persoonlijke aanval of beschuldigen hem ervan zijn opponenten te beledigen. With trekt zich hier echter niets van aan. ‘Ik ben er niet verantwoordelijk voor dat de mensen die ik bekritiseer het onderscheid niet kunnen maken tussen een persoonlijke aanval en kritiek gericht op een persoon. Ook de beschuldiging dat ik beledig, zegt iets over de lichtgeraaktheid van mijn criticasters. Als ik daarmee rekening zou moeten houden, dan kan ik de pen aan de wilgen hangen. Het genre dat ik beoefen is niet bekend binnen de Surinaamse literatuur, maar waarom zou ik de liefhebbers
van boeken binnen de Surinaamse samenleving in Suriname en Nederland geen kennis laten maken met deze vorm van literatuur?’
With ergert zich aan Surinaamse intellectuelen die uitspraken in het openbaar doen over zaken waar ze geen verstand van hebben. With ergert zich aan Surinaamse intellectuelen die politici met politieke macht stroop om de mond smeren. With ergert zich aan de gelovigen die om de haverklap gebedsdiensten houden waarin ze God opzadelen met problemen die ze zelf veroorzaken en ook zelf zouden kunnen oplossen. With ergert zich aan de lethargische attitude van de Marrons in Suriname, die nog steeds niet op het idee zijn gekomen om het ministerie
van Onderwijs en Volksontwikkeling te gaan bezetten, vanwege de beroerde kwaliteit van het onderwijs in het binnenland. ‘Ze denken ten onrechte dat de politieke partijen van de Marrons voor verbetering van de sociale omstandigheden in het binnenland zullen zorgen, terwijl we moeten vaststellen dat deze assembleeleden en ministers heel weinig gedaan hebben om de meest elementaire sociale problemen van hun achterban op te lossen in de tien jaar dat zij vertegenwoordigd zijn in het machtscentrum van Suriname. “Zelfverrijking via de politiek”, dat is hun motto.’
In zijn inleiding van zaterdagavond zal hij voorstellen doen om het aantal verkeersongelukken in Suriname te verminderen, het drugsvervoer naar Nederland te reduceren en het corruptieprobleem vanaf de wortel aan te pakken. With heeft ook adviezen voor de leider van de NPS en die van de VHP. “Willen ze bij de volgende verkiezingen de huidige coalitie verslaan, dan moet de NPS alleen maar Creolen, Marrons en Chinezen op haar kandidatenlijst opnemen en de VHP moet de druk weerstaan om een etnisch diverse kandidatenlijst te presenteren. Zij moet met een 100% Hindoestaanse lijst de verkiezingen ingaan. Pas bij de verkiezingen van 2020 moeten deze partijen de deuren wijd openhouden voor kandidaten van andere etnische groepen.
Julian With is een avant-gardist, een rationalist en een scherp analist. Tegenover de weerstand die hij ondervindt vanwege de taboes die hij doorbreekt, zien wij dat het aantal personen onder de groep Surinamers met IQ dat deze rationalist par excellence waardeert, steeds groter wordt.
Met ‘Kritieken, het schoonmaakmiddel van de geest’ bedient Julian With zijn aanhangers op hun wenken. De twee vorige producties van With “ Waarom wij het niet redden” en “Het komt nooit meer goed” behoren tot het type literatuur die iedere rationeel ingestelde Surinamer moet hebben gelezen.
Het publiek krijgt na zijn inleiding, welke in het SPA-gebouw zal plaatsvinden, de mogelijkheid om met de inleider in discussie te gaan.
