‘Wij doen niet aan kartelvorming, wij zitten ook in een wurggreep’, beweert de voorzitter van de Vereniging van Surinaamse Rijstexporteurs (VRE), George Pahlad, tegenover Dagblad Suriname. Gisteren werd hij verrast met een schrijven, gestuurd door vier rijstboeren, waarin aan hem het verzoek is gedaan de padieopkoopprijs te zetten op SRD 67.50. Indien er lager wordt opgekocht dan dit bedrag, dan zullen de rijstboeren enorme verliezen lijden, aldus het schrijven. Pahlad vindt dat de VRE onmogelijk aan kartelvorming kan meewerken. Er wordt ook geen prijs vooraf vastgesteld. De opkoopprijs is afhankelijk van de ontwikkeling van de wereldmarktprijs. De prijs op de wereldmarkt voor een ton witte rijst is stationair gebleven op USD 520. De prijs voor een ton cargo bedraagt USD 410.
Pahlad meent dat de rijstboeren uit het oog verliezen dat de opkopers ook in een wurggreeppositie zitten wat betreft de opkoop van padie. Zij moeten inspelen op de ontwikkelingen op de wereldmarkt, willen zij hun eigen export niet in gevaar brengen. Zo geeft de VRE-voorzitter mee dat de opkoopprijs van SRD 60 per baal nog aan de hoge kant is. Thans varieert de opkoopprijs tussen de SRD 55 en SRD 60. ‘En wanneer we onze rijst hoger gaan verkopen, dan gaat Amerika ons beconcurreren.’ Op deze wijze wordt de 25%, een dekking die de exporteurs genieten in het Caribisch gebied, teniet gedaan. ‘Dus wij kunnen ook geen kant op’, zegt Pahlad met klem.
De exporteur weet van de enorme verliezen van de rijstboeren. ‘De rijstboeren zijn gewoon in de kou gelaten door de overheid.’ Als oplossingsmodel draagt Pahlad aan om de rijstboeren ook te financieren met de 7% rente, het model dat wordt gehanteerd bij het kopen van woningen. ‘Het is terecht dat de rijstboeren klagen.’ De overheid zou kostprijsverlagende acties moeten initiëren voor de rijstboeren. Hij kan het zich niet voorstellen dat de overheid wel de government take terugbetaalt aan personen in het binnenland, maar dat de rijstboeren ondanks herhaaldelijke verzoeken in de steek worden gelaten door de overheid. Pahlad is zich ervan bewust dat de rijstboeren radeloos zitten te draaien in een vicieuze cirkel. Het verhalen van verliezen op de padieopkopers ziet hij moeilijk gaan.
In de brief vragen de boeren aan de opkopers of die kunnen aantonen dat zij inderdaad verliezen zullen lijden bij een prijs van hoger dan SRD 67,50. Als dat zo is, zijn enkele boeren zelfs bereid om hun padie gratis te leveren aan de verwerkers. De padieboeren vragen zich af hoe de verwerkers grote investeringen kunnen plegen, als ze verliezen lijden. ‘Afgelopen seizoen hebben de boeren bij een prijs van SRD 55 grote verliezen geleden. Hierdoor konden ze hun schulden bij de bank niet aflossen. Dit seizoen hebben ze (her)financieringen geprobeerd met de verwachting van een betere prijs. Indien de boeren een lagere prijs dan SRD 67,50 krijgen, zullen ze wederom enorme verliezen lijden. ‘De schulden gaan niet afgelost kunnen worden, waardoor de percelen op de veiling komen. Deze zullen dan opgekocht worden door de gretige verwerkers’, staat er verder in de brief van de padieboeren naar de VRE.
Asha Gajadien-Bhagwat