Over exorbitante rijkdom en twa-twa’s
Onlangs heeft Kenny B opgetreden tijdens de Srefidensiviering te Para en enkele weken daarvoor ook nog bij de afsluiting van het Jubileumjaar op het Onafhankelijkheidsplein. “Op Para was het drukker, maar het optreden bij de afsluiting van het Jubileumjaar was ondanks de regen één van mijn leukste optredens. De ambiance was geweldig!”
Opname videoclip
We spreken hem terwijl hij bezig is met de opnames van de videoclip bij het nummer ‘Paramaribo’ dat hij samen opgenomen heeft met cabaretier Jeffrey Spalburg. “Het heeft een beetje op zich laten wachten, want het nummer is al een tijdje uit. Maar ik denk niet dat het zo erg is. Je gaat eerst kijken of er animo is voor een nummer, of het gaat leven en als je ziet dat het zo is dan denk je ja, hier moet nu echt een clip bij.” De clip wordt geschoten in samenwerking met Sander Coumou van Forward Motion, die ook verantwoordelijk was voor de clip van Scrappy. Het volgende project van Kenny B is het nummer ‘Wake Up’ waar ook een clip voor zal worden geschoten. “Maar ook dat laten we eerst een beetje sudderen. En wat daarna komt, weet ik nog niet!”
Er zijn genoeg twa-twa’s!
In de hedendaagse Surinaamse muziekscene zijn er maar een paar artiesten die echt kunnen zingen, met een hoofdletter Z. (Op zijn Amerikaans ‘people who can SING!’). Kenny B is daar één van. Het opnemen van videoclips gebeurt normaal met muziek op de achtergrond. In dit geval niet. Hij zingt het ‘live’ en het klinkt ook nog goed. “Ik denk niet dat er weinig mensen zijn die kunnen zingen in Suriname. Ik denk dat je ze gewoon niet hoort, want ik kom dagelijks nog mensen tegen waarvan ik denk ‘waarom ga jij niet zingen?’ Het ontbreekt ons absoluut niet aan kwaliteit. We hebben hier genoeg nachtegaaltjes! Oh nee”, zegt hij lachend, “die hebben we hier niet, laat ik dat niet zeggen, we hebben hier genoeg twa-twa’s die mooi kunnen zingen!”
Voorbeeldfiguren
Hij denkt dat het ook te maken heeft met voorbeeldfiguren. “Als je in een omgeving zit vol mensen waarvan je ziet dat ze het goed doen met zingen, dat ze ervan kunnen leven, een auto kunnen kopen, dan stimuleert dat jongeren eerder om te gaan zingen. Er zijn niet genoeg voorbeelden van artiesten die echt betaald worden voor hetgeen ze doen, die het echt als een beroep zien. Als de mensen in een andere omgeving waren met meer kansen, waar het wel de moeite waard is om iets te doen met muziek, dan zou je er meer horen. Geloof me, er zijn echt genoeg Surinamers die heel mooi kunnen zingen!”
Laatbloeier
De artiest, die inmiddels al 52 is, vertelt dat hij heel lang heeft moeten werken om het punt te bereiken waarop hij nu is. “Ik ben een laatbloeier wat dat betreft. Ik heb er echt wel hard voor moeten werken en veel voor moeten doen en ik ben daarom naar Nederland gegaan. Als alle tools in place waren, had ik dit misschien al bereikt op mijn 35ste. Het was wel een bewuste keuze die ik gemaakt heb!”
Waarom onderscheid bij creolen?
Met zijn muziek wil hij een specifieke boodschap uitdragen. Het allerbelangrijkste voor hem is dat men beseft dat Suriname van ons allemaal is. “Het land is van de Hindoestanen, Creolen, Indianen, Javanen, noem maar op. Geen enkele etnische groep zal het naar zijn zin hebben als een andere groep dat niet heeft, want we moeten hier samen leven. Het kan niet zo zijn dat een specifieke groep exorbitant rijk wordt, terwijl een andere groep niks heeft. Alle groepen hebben evenveel recht op de rijkdommen van dit land!” Hij benadrukt verder dat hij onder Creolen alle donkere mensen van Afro-Surinaamse afkomst schaart. “Ik heb het dan niet over stadscreolen en Marrons of boslandcreolen. Hindoestanen maken ook geen verschil tussen hen die uit Nickerie komen en zij die in de stad wonen, het blijven Hindoestanen!”
“Een verzoek van Suriname is een opdracht”
Voor de artiest is Suriname echt belangrijk. “Het land is mijn inspiratie en geeft mij zoveel energie om datgene te doen wat ik wil doen. In het leger zegt men ‘een verzoek van een meerdere is een opdracht’ maar voor mij geldt dat een verzoek van Suriname een opdracht is”, zegt de oud-militair met een glimlach. “Ik doe het met vrije wil, dat wel, maar het is niet zingen alleen. Het is zingen met een boodschap overbrengen! Natuurlijk hou ik van zingen en dan heb ik het over mooie patronen en toonladders, maar je moet ook een goede basis hebben.”
“Geen enge nationalist”
De zanger noemt zichzelf een nationalist. “Maar ik ben geen enge nationalist, laat ik het beter zeggen: ik heb vaderlandsliefde. Dit is mijn land! Ik loop hier en ik voel me Kenny B. Ik denk dat Beyonce zich niet zo voelt in Amerika als Kenny B zich voelt in Suriname. Ik ben blij dat ik een artiest mag zijn hier.”
“De beste zanger van Suriname zit nog thuis!”
“Ik probeer ook zo normaal mogelijk te blijven want dat is wat ik ben. Doe maar normaal, dan doe je gek genoeg! Als je zingt, doe dat dan met passie. Als mensen waarderen wat je doet, blijf gewoon normaal. Want op een dag komt er iemand die tien keer beter zingt dan Kenny B. Het is niet zo dat alleen Kenny B kan zingen, want laat ik je wat zeggen: de beste zanger van Suriname zit nog thuis!!!”
