Enige dagen terug is ons komen te ontvallen de gerespecteerde vakbondsleider en ex-arbeidsminister André Koornaar. Ten tijde van zijn overlijden was Koornaar nog lid van de Staatsraad. Koornaar was vanwege zijn ervaring en visie een vraagbaak voor veel mediawerkers als het gaat om sociaaleconomische vraagstukken met een meer nadrukkelijke arbeidsdimensie. Wat kenmerkend bij Koornaar was gedurende het grootste deel van zijn leven, was zijn scherpte en fitheid in zowel fysiek als mentaal opzicht. De vakbondsleider wist heel helder en gefundeerd zijn standpunt kenbaar te maken. Koornaar had bijvoorbeeld een nadrukkelijke voorkeur om het punt van een nationaal sociaal zekerheidsstelsel onder de aandacht van autoriteiten te brengen; het gemis daarvan in Suriname vond hij een groot bezwaar en onder zijn ministerschap had hij al baanbrekende studies laten verrichten, die om onduidelijke redenen nooit verder zijn uitgevoerd. Alhoewel hij zich niet nadrukkelijk in de media hierover had uitgesproken, denken wij wel dat hij nota moet hebben genomen van de aanvang die door deze regering ter zake is gemaakt. Koornaar kenmerkte zich als een vakbondsman die zich op de hoogte hield van de laatste internationale ontwikkelingen op het vlak van arbeid. Als een vakbondsman liet hij het niet alleen bij om zijn mening mondeling te geven, maar heel vaak klom hij ook zelf in de pen. Toegegeven moet worden dat hij hiermee zich bevond in een selecte en zeer kleine groep van vakbondsleiders. Van Koornaar is bekend dat vernieuwing en vers bloed in de vakbeweging hem wel bezighield. Waarover de vakbondsleider zich ook uitsprak in de afgelopen periode als vertegenwoordiger van de Raad van Vakcentrales in Suriname (Ravaksur) is regelmatige overleg tussen vakbonden en werkgevers. Hij vond dat de werkgeversorganisatie en Ravaksur niet meer zo vaak samenkwamen om maatschappelijke vraagstukken te bespreken. Koornaar sprak zich ook uit over de government take, die gehandhaafd is gebleven en nu zelfs uitgebouwd is. Hij wees de regering op de sociale kant voor de loontrekkers als het gaat om de verhoging van de government take en invoering van andere belastingen. Opmerkelijk is ook geweest recentelijk de lans die Koornaar namens Ravaksur en als PWO (Progressieve Werknemersorganisatie)-voorzitter brak voor de introductie van een arbeidshof dat arbeidsgeschillen snel kan beslechten. Zonder een arbeidshof kan er geen sprake zijn van opheffen van het Ontslagdecreet was het ferme standpunt van Koornaar. Deze standpunten ventileerde de vakbondsleider op fora waar alle sociale partners inclusief het bedrijfsleven aanwezig was. Koornaar vond dat herziening van de arbeidswetgeving noodzakelijk is o.a. om die in overeenstemming te brengen met internationale verplichtingen.
Wat de laatste verrichtingen van de vakbondsman betreft, mag zeker genoemd worden zijn standpunten ter zake het actuele minimumloon, die zeker beleidsmakers tot nadenken dienden te zetten. De vakbondsleider was van mening dat het minimumloonstelsel eventueel op termijn sectoraal per bedrijfstak ingevoerd moest worden. Voorts was zeer opmerkelijk dat Koornaar altijd benadrukte dat hij het liefst sprak over een minimuminkomen in plaats van een minimumloon, dit omdat inkomen een ruimer begrip is.
Koornaar betreurde recentelijk ook het verschijnsel van kinderarbeid met name in de bouwsector. Kinderen zouden genoodzaakt zijn om zwaar werk in de bouw te gaan doen, terwijl aannemers hen vaak uitbuiten als goedkope krachten. In de media maakte de vakbondsman duidelijk dat de dienst Arbeidsinspectie veel effectiever zou moeten werken, nadrukkelijker moest gaan optreden en haar controlewerkzaamheden moest opvoeren, vooral in bepaalde gebieden.
Een ander fenomeen waar Koornaar zich vaak over uitsprak, was dat van contract labour. Heel vaak betitelde hij de contracten die in dit kader werden gehanteerd als ‘asociale contracten’. Tot de recente wapenfeiten van Koornaar kunnen worden genoemd zijn betrokkenheid in het Tripartiet Overleg, het Arbeidsadviescollege en de Staatsraad. In het kader van het verkrijgen van een brede beleidsvisie werd Koornaar ook gevraagd om zijn licht te laten schijnen op het vlak van arbeid recent op een VHP-conferentie. Koornaar was ook een van de ondervoorzitters van de Sociaal Economische Raad (SER). Het vervangen van Koornaar vooral als vertegenwoordiger van Ravaksur zal een moeilijke taak worden. Een meer diepgaande studie is nodig om de vele wapenfeiten van Andre Koornaar detaillistisch op een rijtje te zetten. Feit is zeker dat de vakbondsman vanwege zijn kennis van de achtergrond een brede gebalanceerde kijk had op arbeids- en sociaaleconomische zaken. Feit is ook dat door zijn houding Koornaar zeer ontvankelijk en bereikbaar was voor alle drie sociale partners. De fase van het fit zijn en kampen met serieuze gezondheidsproblemen is naar ons gevoel snel gegaan, waardoor het bekend worden van het heengaan van Koornaar toch als een schok overkwam. Andre Koornaar overleed op 78-jarige leeftijd. Wij wensen de vakbeweging en de collega’s, familie en vrienden van deze voorbeeldige Surinamer veel sterkte toe.
