Respect, een nutteloos woord in een inhoudloze samenleving

Het klinkt zo mooi; respect in de sport. Kunt u zich nog de beelden herinneren van de grensrechter in Tata die doodgeschopt is geworden door Marokkaans tuig. Daarna laaide een felle discussie op over geweld in de voetballerij. Geen praatprogramma ging voorbij zonder populistische kreten. De show werd helemaal compleet toen in de wedstrijd VVV en FC Groningen scheids Gözübüyük naar trainer Robert Maaskant toesnelde om hem demonstratief een bandje te wijzen met de woorden RESPECT erop. Het leek op een aflevering van Mr. Bean. Daarna ging het leven gewoon door en het werd pijnlijk duidelijk dat het woord respect in de wereld zwaar geërodeerd is. Respect voor wie; respect voor wat. Respect moet je afdwingen zegt men weleens, maar dan moet je dat wel doen met een’ clean sliding’ anders kan je tegen een gele kaart aanlopen. Kunnen we van respect spreken als onze geweldige strafrechtpleiter in Tata, Gerard Spong die naar eigen zeggen de moraal heel hoog heeft staan, althans als het gaat om Suriname, nu verwoede pogingen doet de verdachten in de zaak van de grensrechter vrij te pleiten door een Britse patholoog in te huren die gaat bewijzen dat de dood van de grensrechter niet het gevolg was van de trappen van de Marokkaanse jongens, maar door een zwak punt in de halsslagader. Spong is geen uitkeringtrekker en kon uit principe altijd NEEN, hebben gezegd. Er geldt dus een dubbele moraal; daarom zit het woord respect zo complex in elkaar. Ik had ook respect voor de leraar lichamelijke opvoeding John Sandriman toen ik op de middelbare school zat. Dat is zo lang geleden, inmiddels is hij een topper bij Sport- & Jeugdzaken. Jammer voor hem is dat echter dat die leuke, eerlijke en oprechte man van toen ‘gestorven’ is. Wat ik nu zie is een door de politiek murw geslagen man die daar hangt als een blindedarm. Het is voor mij heel moeilijk om dat respect van toen te handhaven. Bij wie ik dat nooit in twijfel heb getrokken is Michael Watson. Als we elkaar tegenkomen groeten we elkaar met een lichte buiging en zeggen OES! Ik heb prachtige momenten meegemaakt met hem en Rudy Burgzorg. Karate was toen alles, zelfs de meiden kwamen er niet tussen. Vandaag de dag is het onwijs gaaf om Amar Santhoki waarmee ik jaren heb getraind te zien schitteren; deze man ademt karate, hij is fijn gepolijst door de geweldige en ongeëvenaarde Shihan Wilfred Burgos. Voor deze mensen heb ik respect! Moet ik respect hebben voor een minister die naar mijn mening zijn partij politieke belangen laat prevaleren boven het algemeen belang. De minister heeft alle recht om pissig te zijn op mij. Maar ik heb toch een aantal vragen, die me bezighouden inzake de handelingen van minister Adna. Allereerst heeft hij ons niet verteld op grond waarvan hij ene mevrouw Alida Setrokarijo tot de nieuwe onderdirecteur Sportaccommodaties en Ruimten heeft gebombardeerd. Opmerkelijk is dat Adna de ervaren Steven Alimoenadi  heeft opgeofferd en als argument heeft Zijne Excellentie de meest gehate en inhoudloze woorden van de 21ste eeuw gebruikt; ‘gewijzigde beleidsinzichten’. Mensen die deze woorden gebruiken hebben een duistere agenda. Kom op man, zeg waar het om gaat; pak de koe bij de uiers indien je melk wilt hebben. Van Alimoenadi is bekend dat hij recht voor zijn raap is en vragen stelt daar waar zaken duistere vormen beginnen aan te nemen. Waarom deze mevrouw en niet ik Herr minister; wat heeft ze meer op haar bagagedrager dan ik. Deze post heeft te maken met zaken betreffende de werkuitvoering, leveranties en onderhoud. Moet er op deze post geen persoon plaatsnemen die een bouwtechnische achtergrond heeft. Er gaat  straks nog een post vrijkomen als de onderdirecteur Administratieve Diensten, Tjien A Sie  met vervroegd pensioen wordt ‘weggestuurd’. Wie zal daar op de plaats komen of moet ik vragen welke bevolkingsgroep zal vertegenwoordigd worden? Wie zijn de aannemers die de multifunctionele sportcentra, zoals SOSIS moeten onderhouden? Welke aannemers komen in aanmerking voor werken die uitgevoerd worden? Welke bedrijven hebben zich aangemeld? Hoeveel tijd hebt u doorgebracht met de pas 40-jarige minster van Antigua, Winston Williams, die sinds zijn 14de bezig is met jeugd en sportzaken. U was tijdens zijn werkbezoek vaak nergens te bekennen; ook niet in NIS. Laat me het U anders voorleggen; op welke momenten tijdens het bezoek van deze minister uit Antigua was u wel aanwezig? Zo hopelijk krijg ik de antwoorden van u en dan zal ik het de lezers de volgend week voorleggen. Ziet u, heer minister, hoe moeilijk het is om respect af te dwingen. ‘Na wang moeilijk begrip en yu en mek na tori moeilijker’. In Suriname verlies je respect op het moment dat je de politiek instapt. Laat me Simon Cameron (1799-1889) citeren;” Een oprecht politicus is iemand die, als hij eenmaal omgekocht is ook omgekocht blijft”. [email protected]
 

error: Kopiëren mag niet!