‘De echte Petrocaribe-deal is nog niet gesloten. Er moeten nog enkele technische zaken in orde gemaakt worden bij de betrokken banken in zowel Venezuela als Suriname. Pas wanneer dit is gebeurd, kan de goedkope prijs van kunstmest vastgesteld worden’, zegt minister Winston Lackin van Buitenlandse Zaken aan de krant. ‘Dit heeft als gevolg dat de verlaagde prijzen nog niet merkbaar zijn voor de rijstboeren. Pas na afronding van de technische zaken kan hiervan sprake zijn’, zegt de bewindsman.
Tot nog toe is een systeem gehanteerd waarbij de private sector van beide landen de vrijheid heeft voor de export en import van kunstmest. Dat dit door een particulier wordt gedaan, hoeft volgens Lackin niet te betekenen dat het niet de Petrocaribe-deal betreft. Critici plaatsen vraagtekens achter de inhoud van de deal en het uitblijven van openbare inschrijvingen voor het binnenhalen van de kunstmest.
In Petro Caribe-verband exporteert het land 100.000 barrels olie per dag in ruil voor goederen en voedsel. De oppositie in Venezuela is niet blij met de overeenkomst die president Hugo Chavez sluit met andere landen, waarbij olie als ruilmiddel dient voor goederen en diensten. Zo is er een overeenkomst met China, waarbij het Aziatisch land per dag 460.000 barrels olie koopt voor een speciaal bedrag. In ruil hiervoor heeft Venezuela een lening van US$ 32 miljard gekregen van China. Maar de oppositie geeft aan dat bijna 50% van de olieopbrengsten per dag van China wordt besteed om de megalening terug te betalen. Ook met Cuba is er een soortgelijke deal, waar er in ruil voor olie, ruim 30.000 artsen in de Venezolaanse sloppenwijken medische hulp aan de bewoners bieden. Volgens Chavez kunnen de oliedeals niet gestopt worden, anders wordt het een sociale crisis in het land.
Asha Gajadien-Bhagwat
