De geestelijken staan in de voorste linie tegen onrecht

De laatste week is er van de zijde van een bepaalde politieke partij aardig wat kritiek geleverd op twee vooraanstaande geestelijken. De irritatie is bij velen te begrijpen, omdat deze geestelijken ook hun meningen hebben gegeven over de Amnestiewet en over andere sociaaleconomische en maatschappelijke vraagstukken. Ik heb ook goed geluisterd naar een andere pater die onbevreesd, heel eerlijk, zijn ervaringen, zijn kennis over gebeurtenissen die hij persoonlijk heeft meegemaakt in Suriname, maar in het bijzonder in het binnenland van Suriname, vanaf 1968 (44 jaren al) verwoord heeft op de televisie. Enkele NDP’ers hebben ook een brief gestuurd naar de Paus in Rome om de twee geestelijken terug te halen uit Suriname.
Geestelijken zijn voorhoede strijders                                                                                                                        In het verleden hoorde ik ook dat vakbondsleiders niet in de politiek mogen bemoeien; de geestelijken zouden zich slechts met de zielenzorg moeten bezighouden; de leerkrachten zouden zich met leerlingen en studenten moeten bezighouden; de medici zouden met de zieken bezig moeten zijn, de juristen zouden zich bezighouden met civiele- en strafzaken. Zo kan ik deze rij verder aanvullen. De “filosofen” die zich met deze filosofie bezighouden, zou ik het volgende willen zeggen: “Deze filosofen leven niet op de planeet Aarde en kennen hun eigen religie en hun geschiedenis niet”. Ik heb begrepen dat ruim 80.000 Surinamers, vooral jonge mensen, op facebook en op andere websites actief zijn. Ik wil ze oproepen; ik wil ze verzoeken om de eigen- en de wereldgeschiedenis goed door te nemen; ik wil ze verzoeken om zaken niet klakkeloos over te nemen en dat na te praten en te verdedigen. Jullie hebben genoeg kennis om zaken uit te zoeken en een eigen mening te vormen.
Enkele voorbeelden uit de Surinaamse geschiedenis                                                                                                                     De rooms-katholieke missie in Suriname is vanaf 1683 actief. De eerste geestelijken voor de missie bestemd, waren kloosterlingen en wel van de orde van de heilige Franciscus. Vanaf 1785 kreeg de missie ook in Suriname vergunning (toestemming) hun godsdienst te belijden. Zij hebben scholen opgericht in Paramaribo en in de districten. De St.Claraschool (1895), de St.Alfonsiusschool (1895), de St.Theodorusschool (1924). Deze scholen in Nickerie hebben duizenden kinderen goed onderwijs gegeven. Onze ex-president R.Shankar heeft op de St.Theodurusschool (Waldeck) onderwijs gehad van deze geestelijken. De missie heeft kerken gebouwd in alle delen van Suriname; zij heeft internaten gebouwd om de districtskinderen op te vangen (wij denken in deze aan Rajpur aan de Mahonylaan). Wij denken aan het goede werk van pater Donders (stierf in 1887, na meer dan 40 jaar in Suriname gearbeid te hebben, zonder ooit het moederland (Nederland) te hebben teruggezien). Wij denken aan het goede werk van Mgr.Schaap, Mgr. W.Wulfingh. Het goede werk van andere religieuze organisaties heb ik niet meegenomen.
Pater Josephus L.Weidman in de politiek                                                                                                                          Pater Weidman was een heel breed georiënteerde priester. Hij wilde via de politiek meer voor de Surinaamse samenleving realiseren. Pater Weidman (3 oktober 1899-15 september 1962) kwam in 1928 in Paramaribo aan. Op 24 augustus 1946 richtte hij de Progressieve Surinaamse Volkspartij (PSV) op. Hij was meer dan een geestelijke en politicus, maar hij was ook een vakbondsleider en hij richtte in 1948, samen met anderen, de Progressieve Werknemers Organisatie (PWO, 64 jaar terug) op. Vele politici waren niet eens in Suriname geboren. Pater Weidman heeft gestreden om het Algemeen Kiesrecht in Suriname te krijgen, waardoor alle burgers in dit land naar de stembus mochten gaan. Voorheen hadden wij het census- en capaciteitskiesrecht. Ook buiten Suriname hebben vele geestelijken, vooral in Latijns-Amerika  strijd geleverd om de onderdrukten (vooral Indianen) te bevrijden van de barbaarse onderdrukking van de koloniale machthebbers (Spanjaarden en hun nakomelingen). Wij denken in deze aan pater Miguel Hidalgo (1753-1811). Hij kwam voor de belangen van de Indianen op. Hij werd door de machthebbers geëxecuteerd. De geestelijken zijn door blijven strijden tegen onderdrukking. Het goede werk van pater Hidalgo werd voorgezet in Mexico door pater José Maria Morelos (1765-1815). Wij kunnen tientallen voorbeelden opnoemen waar geestelijken in de wereld gestreden hebben en nog steeds strijden tegen onderdrukking, uitbuiting en vertrapping van de grondrechten. Wanneer geestelijken hun mening geven over de Amnestiewet en andere zaken, moeten mensen niet boos worden. Het is de plicht en de taak van alle geestelijken (paters, dominees, pandits, maulvi’s ) op deze aardbol om hun stem te laten horen. In de Bijbel, in de Koran en in de Veda’s staat duidelijk geschreven dat mensen die het onrecht verzwijgen zelf zondaars zijn.
De  broederstrijd om onrecht en onderdrukking (De Mahabharata)                                                                        De Mahabharata beschrijft de legendarische strijd tussen de vorstenfamilie van de Pandavas en Kauravas op het slagveld van de Kurus (Kurukshetra) en kan worden beschouwd als de literaire  neerslag  van een beslissende fase in de westwaartse expansie van de Arische volken. In deze broederstrijd heeft heer Krisna een belangrijke rol gespeeld. Twee families stonden tegenover elkaar. Arjuna wilde de broederstrijd staken, maar heer Krishna zei: “tegen onrecht en onderdrukking moet er altijd strijd geleverd worden”. Deze broederstrijd is uitgebreid beschreven in de Bhagvad Gita, welke nu ook in het Nederlands is vertaald. Tenslotte roep ik alle Surinamers op nuchter te blijven. De religie is een geïntegreerd deel van het menselijke leven. Waar er dingen verkeerd dreigen te gaan in de Surinaamse samenleving, moeten burgers, geestelijken en politici ten strijde trekken, en proberen alles wat ontspoord is, op het juiste pad te brengen.                                                                                                                                       
Hardeo Ramadhin

error: Kopiëren mag niet!