Mag een afdelingsvoorzitter van de NPS voorwaarden voor samenwerking opleggen aan de V7-partners nadat de samenwerking is beklonken? Het is mosterd na de maaltijd. De ‘Gedragscode voor politieke bestuurders, ambtsdragers en volksvertegenwoordigers’, een document met het NPS-logo erop dus van de NPS, met onder andere voorwaarden voor samenwerking met de politieke partners komt laat. Deze code had er moeten zijn voordat de NPS in zee ging met de 5 partners in V7. De NPS-Paramaribo-voorzitter Van Coblijn zit al zelf een hele tijd met dit onderwerp. Hij heeft zijn zin gehad, de code is uit, maar het is duidelijk dat de NPS’er laat is met zijn document. Zijn principiële punten had hij voordat de samenwerking beklonken werd, moeten voorleggen aan de partijleiding, desnoods als een voorwaarde onder welke hij zou meedoen. Nu staat hij op een DNA-lijst en komt een partij –niet bepaald de sterkste – met voorwaarden voor de samenwerking. En wat als bepaalde partijen deze code niet accepteren en naast zich neerleggen? Zal dat uiteindelijk betekenen dat de NPS dan uit ontevredenheid uit de V7 stapt en haar heil elders zoekt? Op dit moment komen met voorwaarden, is eigenlijk het inleiden van een echtscheiding op termijn. Minimaal zal het aanleiding geven aan individuen die zich vereenzelvigen met de code om de plaat te poetsen. Bestudering van het document blijkt dat het enigszins de kiezer voor de gek houdt. Het document heeft het logo van de NPS op het kaft, maar het is geen document dat officieel is aangenomen door de daartoe bevoegde structuren van de NPS. De gedragscode is een document van de afdeling Paramaribo. Dat moet duidelijk op het kaft staan. Op pagina 3 wordt het duidelijk dat de code in deze fase doorgedrukt is door Paramaribo. Wat vindt de NPS-voorzitter van deze code? Wat vindt het bestuur of het partijcongres van deze code? De gedragscode komt over als een soloactie van de afdeling Paramaribo en van de afdelingsvoorzitter Van Coblijn. Het kost deze afdelingsvoorzitter kennelijk moeite om zich neer te leggen bij het gezag van het partijbestuur en het partijcongres. De partijvoorzitter liet enige maanden terug duidelijk blijken dat de NPS in relatie tot de samenwerking in deze fase voorbij het opdringen dan wel opleggen of als voorwaarde stellen van een gedragscode is althans niet in deze vorm zoal het nu wordt gepresenteerd. De voorzitter liet ook duidelijk blijken dat hij in het handelen binnen V7, de afspraken en de interactie in de combinatie zich wel degelijk laat leiden door ethische codes die decennialang hebben gegolden in de partij. We begrepen ook dat die codes mogelijk copie conform overeenkomen met hetgeen nu neergepend is. Maar het nu in de relatie inbrengen als stok achter de deur of voorwaarden zag de NPS-voorzitter wijselijk niet zitten, althans dat begrepen wij uit zijn uitleg op de radio. De uitleg van de NPS-voorzitter – onder meer het stuk waar hij zei dat de Paramaribo-voorzitter niet namens de partij over deze aangelegenheid mandaat heeft om te praten – werd door de NDP gebruikt om een ruzie aan te wakkeren tussen de NPS-voorzitter en de Paramaribo-voorzitter, maar deze poging via de staatsradio was niet succesvol… of toch? Wat beoogt de afdelingsvoorzitter met deze code? Uit de verklaringen van de afdelingsvoorzitter blijkt dat hij rebelleert tegen het advies van de NPS om in Paramaribo op de lijstduwer te stemmen. Als we uitgaan wat het maximaal mogelijk rendement van de V7 kan zijn in Paramaribo, dan is het niet uitgesloten dat de nummer 11 waar deze afdelingsvoorzitter staat, bij voorbaat geen kans maakt op uitverkiezing, mede in het licht van het stemadvies. De NPS’er zegt dat hij genoodzaakt is een eigen campagne te voeren, dus een eigen weg op te gaan. Het is duidelijk dat Van Coblijn niet blij is binnen de NPS en de V7. De samenwerking met bepaalde partijen zoals de PL zit hem duidelijk dwars. Velen zien in PL de oorzaak van het afgaan van de NPS en dat is plausibel. In 2010 werd bij de verkiezing – met alle risico’s voor zetelverlies – stelling genomen tegen de PL. Nu zit deze partij na een aantal omzwervingen weer erbij, zonder dat ergens uit blijkt dat de partij tot inkeer is gekomen, integendeel. Wat mogelijk ook dwarsligt, is de nieuw ‘verworven’ positie van de NPS in het traditionele samengaan met de VHP. Daar zijn de rollen op basis van electoraal draagvlak omgekeerd; de NPS volgt nu. NPS’ers zijn gewend om in die relatie dominant te zijn en de eerste optie te hebben. Die luxe kan men zich niet meer veroorloven. Wat mogelijk ook speelt, is het leiderschap binnen de NPS. Vanuit de buitenwacht is de zaak binnen NPS vaak opgestookt, als zou de huidige NPS-voorzitter geen reflectie zijn van de NPS-massa. Er is zelfs in de poging om een wig tussen voorzitter Rusland en Van Coblijn zijn beweerd dat laatste beter zou passen op de voorzittersstoel. Men vergeet daarbij dat Johan Pengel wel gevoel had voor de massa, maar zelf ook kwam uit de middenklasse. Zijn vader was namelijk een onderwijzer. Het heeft er veel weg van dat de Paramaribo-voorzitter uit is op confrontatie. Eigenlijk lijkt het erop alsof hij gevangen zit op in de V7 en bij de NPS, want hoe steek je nu over nu je eenmaal bewilligd hebt als V7/NPS-DNA-kandidaat? Dat zou een primeur opleveren en een mijlpaal zijn. De NPS heeft nu rust nodig, om de partij modern lichtgroen te kleuren. De inspanningen van de Paramaribo-voorzitter – waarbij de NPS onterecht als een ongedisciplineerde partij overkomt – zijn daarbij niet nuttig. Op de inhoud van de code zelf komen we binnenkort terug.
