De directeur van Covab Angele Wallerlei- Kumbangsila heeft een voor haar groot zorgpunt met betrekking tot de zorgverlener geuit tijdens de diploma-uitreiking aan de 48 afgestudeerden van het opleidingsinstituut. Volgens de directeur is het bij het instituut opgevallen dat hoewel er opleidingen verzorgd worden naar internationale maatstaven en er daardoor veel goed opgeleide beroepsambtenaren terecht komen in het werkveld, zij daarmee ook terecht komen in een systeem waarbij ze met gemak al hetgeen zij geleerd hebben naast zich neerleggen. “Het lijkt erop alsof er iets gebeurt met de verpleegkundige op het moment dat die het diploma verkregen heeft en men gaat praktiseren. Heel vaak resulteert dit in niet alleen schade naar de patiënt toe, maar ook schade naar de beroepsbeoefenaar, de werkgever en vooral imagoschade voor het beroep.”
Maant aan tot alertheid
Reeds in 2017 heeft de Covab-directeur deze waarschuwende woorden uitgesproken en gisteren vond zij het nodig om deze kreet wederom te laten horen. “Dit is het tijdperk waar ons handelen, onze houding en onze kennis door de individuele patiënt getoetst worden . En ik maan u aan tot alertheid. Waar de ziekenverzorger 10 jaar geleden iets aan de patiënt kon zeggen en deze niet kon toetsen op de juiste informatie , kan hij dit nu binnen een minuut opzoeken middels een smartphone.” Wallerlei wijst erop dat zowel de patiënt als zijn of haar familie van alles reeds op de hoogte is voordat hij naar het ziekenhuis gebracht wordt. Het verkrijgen van een diploma eindigt dus niet daar , maar is slechts het begin en kan men zich niet meer verschuilen achter het aspect van student zijn. “Per vandaag zal u zelf de antwoorden moeten geven, en dat kunt u alleen doen door steeds up to date te blijven.”
Weinig wetgeving om patiënten te beschermen
Het tijdperk waarbij de verpleegkundige denkt een bepaalde machtspositie te bezitten is voorbij. Een zorgbeoefenaar is niet in een machtspositie, hij / zij blijft in de sfeer van een dienstverlener. De patiënt koopt of betaalt voor de zorg en wordt op grond daarvan gerekend als te zijn een klant. “Wij moeten beseffen dat de gemeenschap een goede bejegening, goede communicatie, goede begeleiding en vooral goede zorg eist van de verpleegkundige. Het feit dat er vanuit het ministerie weinig wetgeving is om patiënten te beschermen, kwaliteit af te dwingen en slechte zorg te af te straffen, helpt niet mee in de strijd naar betere zorg”, zegt ze. De zorgbeoefenaar moet functioneren in een praktijk die overwegend slecht georganiseerd is , waarbij hij sterk aangewezen is op het eigen besef van kwaliteiten en standaarden.
Schade aan beroep voorkomen
“We worden steeds meer opgeschrikt door zaken die niet verenigbaar zijn met onze ethische code. Opvallend is het feit dat dit niet alleen in het veld merkbaar is maar ook op het opleidingsinstituut. De studenten van nu zijn anders dan van voorheen. Wat zich in de maatschappij voltrekt aan moreel verval en vervaging van normen en waarden is terug te vinden binnen de opleiding en in het veld. Het is dus niet alleen de taak van Covab, maar van een ieder om studenten die een opleiding volgen, verder te begeleiden en te vormen. Je moet ze ook duidelijk kenbaar maken in gevallen wanneer iemand vanwege zijn of haar aard dit beroep niet kan uitoefenen. Het is onze collectieve verantwoordelijkheid om schade aan dit beroep te voorkomen”, aldus Wallerlei- Kumbangsila.
NK
