Gevraagd als ook de maatschappelijke groepen die petities hebben ingediend als stakeholders worden gehoord, reageert Refos-Lalji als volgt. “Waar nodig horen wij partijen.”
Bajnath stelt dat de regering nu niet meer in een lastige positie zit. Vooral niet juridisch bekeken. Naar zijn oordeel is, gezien de ophef die ontstaan is sinds de zandafgravingen werden hervat, duidelijk dat de regering geen vergunningen meer zou moeten uitschrijven. “Als de minister als hoogwaardigheidsbekleder zegt dat er een evaluatieronde komt, moet je hem geloven. Meestal ben ik niet pessimistisch. Ik hoop dat het inderdaad wordt stopgezet. Niet dat na de evaluatie er weer wordt gestart met afgraving”, stelt Bajnath. Hij merkt echter wel op dat de minister misschien de nadelen van de zandafgraving niet inziet, maar de bewoners van Weg naar Zee dat wel inzien. “De minister kan zeggen dat er door de afgraving niets is gebeurd met de kust. Dit, terwijl alle andere organisaties stellen dat de verstoring van de ecologie wel nadelen met zich meebrengt. De minister heeft geen last van deze gevolgen. Hij zit lekker op zijn kantoor en van daaruit zal hij bepalen dat er geen last wordt ondervonden”, zegt Bajnath. Over nadelen gesproken, wordt door Bajnath concreet aangekaart dat duidelijk te merken is dat de golfbreker te Braamspunt vanwege de afgravingen minder effectief is. “Als er niet gegraven werd, zou er ten eerste minder harde golven richting Paramaribo komen, terwijl het zand dat is weggegraven, mogelijk richting weg naar Zee zou kunnen stromen. De aanwas zou een winst zijn qua oeverbescherming. Deze aanwinst zagen wij al groeien. Sinds de afgravingen zijn opgepakt, begon het zand van Weg naar Zee ook weg te spoelen”, aldus de voorzitter.
Aan de andere kant is er mogelijk ook veel schade aangericht aan Braamspunt als bestemming voor schildpaden (Aitkanti). Dagblad Suriname verneemt uit het veld dat er in het afgelopen legseizoen weinig tot geen aanlandingen zijn geweest van schildpaden. Dit kon echter bij ettelijke keren contact met instanties, vallende onder het ministerie van ROGB, niet worden bevestigd of ontkend. Ook de jachtopzichters kiezen ervoor om niet te praten. Bajnath meent dat al de organisaties, die eerder hun stem hebben laten horen, zich wederom moeten verenigen om het ministerie te dwingen het juiste besluit te nemen. Daartoe zal ook hij (meent hij) een aanzet geven.
Kavish Ganesh
