In Suriname wordt de dienstverlening van de publieke (overheids) sector steeds vaker gedragen door maatschappelijke organisaties. Terwijl ministeries plannen aankondigen en commissies installeren, zijn het burgerinitiatieven die de gaten vullen.
Uit de Suriname Second Voluntary National Review (VNR) July 2025 blijkt dat civil society een actieve rol speelt in het realiseren van de Duurzame Ontwikkelingsdoelen (SDGs) van de Verenigde Naties.
Maatschappelijke organisaties, academici en de private sector leveren een bijdrage aan armoedebestrijding, onderwijsverbetering en gezondheidszorg.
December 2025 bood opnieuw duidelijke voorbeelden. Lions Club Parwani schonk een ECG-apparaat aan het St. Vincentius Ziekenhuis en ondersteunde scholen met pakketten. Buurtgroepen organiseerden verkeersveiligheidscampagnes, terwijl sportclubs en supportersgroepen sociale cohesie versterkten. Deze initiatieven leveren tastbare resultaten op waar officiële beleidsverklaringen vaak achterblijven.
Hoewel civil society steeds vaker optreedt als een soort “stille overheid”, blijft de Surinaamse Overheid volgens de wet- en regelgeving eindverantwoordelijke voor de dienstverlening van de sector Overheid. Het gevaar bestaat dat de ongelijkheid groter wordt wanneer in sommige delen van Suriname vrijwilligersgroepen actief zijn en in andere delen niet. Daarom is het belangrijk dat de overheid deze initiatieven erkent, faciliteert en structureel integreert in haar beleid.
Uit de bijdrage van de civil society blijkt dat solidariteit en betrokkenheid leeft in Suriname. Civil society levert directe oplossingen voor sociaal-economische en maatschappelijke problemen, maar de overheid mag haar kerntaken niet uitbesteden.
De uitdaging voor 2026 wordt om de energie van burgerinitiatieven te verbinden met wettelijke verantwoordelijkheden, zodat publieke dienstverlening zowel duurzaam als rechtvaardig blijft.