Als milieuactivist met jarenlange ervaring doet het pijn om te moeten vaststellen dat ruim 5.000 liter gebruikte smeerolie in de Surinamerivier is terechtgekomen, nota bene nabij een populaire zwemlocatie. Dit is geen klein incident, maar een directe bedreiging voor mens én natuur.
Gebruikte smeerolie bevat zware metalen, giftige koolwaterstoffen en andere kankerverwekkende stoffen. In het water vormt de olie een dunne film die zuurstofuitwisseling belemmert. Vissen, schaaldieren en micro-organismen stikken letterlijk. Wat overleeft, neemt de gifstoffen op – en belandt via de voedselketen uiteindelijk op ons bord.
Voor burgers die in de omgeving zwemmen is het gevaar acuut. Huidcontact kan leiden tot irritaties, infecties en allergische reacties. Inslikken van vervuild water kan maag- en darmklachten veroorzaken, vooral bij kinderen. Dit water is voorlopig onveilig.
Het opruimen moet professioneel gebeuren: met drijvende olieschermen om verdere verspreiding te stoppen, gevolgd door skimmers die de olie van het wateroppervlak verwijderen. Absorberende materialen en gecontroleerde afvoer zijn essentieel. Zelf “experimenteren” verergert vaak de schade.
Dit incident vraagt niet alleen om schoonmaak, maar om verantwoordelijkheid, transparantie en preventie. Onze rivier is geen afvalput. Wie haar vergiftigt, vergiftigt ons allemaal.