De uitspraak van de Kantonrechter in het Eerste Kanton, waarin Guillermo Samson wordt verplicht tot correctie en excuses aan Melvin Bouva, markeert opnieuw de spanningslijn tussen reputatiebescherming en persvrijheid. De rechter oordeelde dat Samson in een radio-interview ernstige beschuldigingen uitte zonder feitelijke onderbouwing en daarmee onrechtmatig handelde.
De rechtspraak in het kort
Volgens de rechter kwalificeerden de uitspraken als ongefundeerde aantijgingen die de eer en goede naam van Bouva schaadden. Daarom werd een snelle, publieke rectificatie bevolen, versterkt met een forse dwangsom. Juridisch gezien past dit binnen het civielrechtelijk kader van onrechtmatige daad: wie beschuldigt, moet dat kunnen bewijzen.
Maar is het vonnis juridisch zuiver?
Een belangrijk punt van discussie is dat de gewraakte uitlatingen zijn gedaan via een online streaming radiozender, Radio Tamara, die buiten Suriname is gevestigd en valt onder een andere mediawetgeving. Toch eist de rechter rectificatie via Surinaamse media.
Commentaar van een mediajurist
“De rechter mag een persoon die in Suriname woont aanspreken op zijn handelen, ook als dat online gebeurt”, zegt een mediajurist. “Maar het afdwingen van rectificatie in Surinaamse kranten, terwijl het oorspronkelijke medium buiten de jurisdictie valt, is juridisch kwetsbaar. Dat schuurt met het territorialiteitsbeginsel van het mediarecht.”
Volgens de jurist had een meer evenwichtige benadering kunnen zijn: rectificatie op dezelfde platforms waar de uitlatingen zijn gedaan, aangevuld met een duidelijke rechterlijke verklaring. “Nu ontstaat het beeld dat nationale rechters indirect buitenlandse media willen reguleren. Dat kan een chilling effect hebben op opiniemakers en journalisten.”
Conclusie
De bescherming van reputatie is legitiem, maar in het digitale tijdperk vraagt grensoverschrijdende media-uitzending om zorgvuldiger juridische afweging. Deze zaak laat zien dat het recht worstelt met nieuwe mediarealiteiten – en dat debat is nog lang niet beslecht.