Jaarlijks staat de wereld op 18 december stil bij Internationale Migranten Dag, een dag die door de Verenigde Naties in het leven is geroepen om de bijdrage van migranten aan economieën en samenlevingen te erkennen. Voor Suriname is deze dag meer dan symbolisch: de migratiecijfers tonen een duidelijke verschuiving naar arbeidsgerichte migratie, met werkvergunningen als spiegel van de economische realiteit.
Sinds 2020 registreerde het ministerie van Arbeid, Werkgelegenheid en Jeugdzaken, nu Volksgezondheid, Welzijn en Arbeid, een gestage instroom van buitenlandse werknemers. De meeste vergunningen worden verstrekt in sectoren waar de lokale arbeidsmarkt structurele tekorten kent.
De bouw springt eruit: van vaklieden tot handarbeiders, migranten vullen de gaten die ontstaan doordat Surinaamse jongeren minder vaak kiezen voor fysiek zware beroepen. Ook de landbouwsector trekt migranten aan, vooral voor seizoensarbeid en voedselproductie.
Daarnaast groeit de vraag in de dienstverlening, variërend van horeca tot huishoudelijk werk. De aard van deze migratie is dus primair economisch.
Migranten uit buurlanden als Guyana en Haïti, maar ook uit de Dominicaanse Republiek, zien Suriname als een relatief stabiele bestemming waar werk te vinden is. Voor velen is het niet alleen een kwestie van overleven, maar ook van het ondersteunen van families in het thuisland via geldovermakingen.
De oorzaken liggen diep verankerd in de Surinaamse context. Enerzijds kampt het land met inflatie en een krimpende koopkracht, waardoor de vraag naar goedkope arbeidskrachten stijgt. Anderzijds is er sprake van een mismatch tussen opleidingskeuzes en arbeidsmarktbehoeften. Terwijl hoger opgeleiden moeite hebben om passend werk te vinden, blijven cruciale sectoren afhankelijk van migranten.
Internationale Migranten Dag biedt Suriname de kans om migratie niet enkel te zien als uitdaging, maar ook als kans. Het Nationaal Migratiebeleid 2024–2030 benadrukt dat gereguleerde migratie kan bijdragen aan sociaaleconomische ontwikkeling.
De vraag is of Suriname erin slaagt migratie te benutten als motor voor groei, zonder de sociale spanningen die gepaard gaan met arbeidsmigratie te negeren. Migratie in Suriname anno 2025 is dus geen abstract fenomeen, maar een tastbare realiteit in onder andere de bouw- en constructiesector, de landbouw en de horeca.
Het verhaal achter de cijfers laat zien dat migranten niet alleen komen om te werken, maar ook om bij te dragen aan de samenleving. Internationale Migranten Dag herinnert ons eraan dat hun rol erkend en beschermd moet worden – juist in een land dat zelf gebouwd is op diversiteit en grensoverschrijdende verbondenheid.