De recente meldingen van overvallen, drugssmokkel en onveilig verkeer benadrukken een dreigende ineenstorting van fundamentele structuren in ons land. De samenleving verdient op dit moment geen verzachtende woorden of mooie beloften, maar onmiddellijke, harde actie. De recente ontwikkelingen tonen duidelijk de verslechterende veiligheid, de oplopende druk op huishoudens en de teleurstellende toestand van het onderwijs in Suriname.
De vondst van 525 kilo cocaïne bij het Korps Politie Suriname (KPS) in een pick-up met kogelinslagen die simpelweg het terrein van een politiepost inreed, is een duidelijk bewijs dat de drugscriminaliteit niet enkel een ‘probleem’ is, maar een existentiële dreiging. Drie verdachten werden aangehouden en twee vuurwapens in beslag genomen. Zo’n gebeurtenis moet niet worden gezien als een op zichzelf staand feit. Het is symptoom van een falend systeem.
Tegelijkertijd is de verkeersveiligheid verslechterd, mede door een sterke toename van E-bikes. Volgens de minister van Justitie en Politie, is het onbegrijpelijk dat ouders jeugdigen met e-bikes de openbare weg op laten gaan, desondanks blijft de wetgeving achter. Ongevallen en onveiligheid doen zich inmiddels dagelijks voor.
Onderwijs, de hoeksteen van onze toekomst, is ernstig verzwakt. Op 8 december voerde het ministerie van Onderwijs, Wetenschap en Cultuur een rigoureuze ‘schoonmaak’ door. Minstens acht kundige directeuren en onderdirecteuren werden ontheven en vervangen door partijloyalisten. De gemeenschap reageerde met verbazing en ongeloof.
De regering blijft spreken over macro-economische plannen of economische diversificatie, zonder duidelijk omschreven plan met het oog op toekomstige ontwikkelingen. Echter wat telt voor Surinamers is, dat hun kinderen onvoldoende onderwijs krijgen; dat het land onveilig is en dat het dagelijks leven duurder wordt.
Wij moeten ons afvragen voor wie deze regering aan het werk is. Niet voor de jeugdigen die elke dag naar school gaan. Niet voor degenen die aan het werk gaan. Niet voor gezinnen die met stijgende lasten worstelen. Niet voor de seniore burgers die hun leven lang geploeterd hebben. Het ziet ernaar uit dat de president en de vicepresident beiden hun eigen plan trekken. Suriname waarheen?