Voor veel Surinaamse ondernemers was de komst van het IMF-programma onder president Chan Santokhi een klap, maar voor sommigen betekende het letterlijk het einde van hun levenswerk. Dit verhaal staat symbool voor een bredere tragedie: hoe beleidsfouten, onuitgesproken agenda’s en politieke misleiding een hele middenklasse hebben doen instorten.
In de laatste regeerjaren van Desi Bouterse werd een vernieuwend bedrijf opgericht — uniek voor Suriname, gefinancierd met 1,5 miljoen USD, deels via een buitenlandse partner en deels via een banklening. Twee jaar voorstudie, een succesvolle opstart, enthousiaste klanten: alles wees op een solide toekomst. De doelgroep — middenstand en hoger — was klaar voor het product.
Maar wat tijdens de verkiezingen nooit werd aangekondigd, kwam genadeloos: het Santokhi–IMF-beleid, dat de koopkracht van precies die doelgroep vernietigde. De middenstand zakte weg in armoede, de vraag stortte in, en een onderneming die met visie was gebouwd, werd abrupt van de markt geveegd.
Volgens de ondernemer is dit niet het gevolg van gebrek aan creativiteit, maar van politiek bedrog. “Als de VHP eerlijk was geweest, hadden we onze bedrijfsprojectie aangepast. Nu likken wij de wonden — en betalen we schulden voor een droom die door beleid is vermoord.”
De morele en geestelijke schade? Die is niet met geld te herstellen.