Een Amerikaanse interventie in Venezuela lijkt eenvoudig op papier, maar de geografische, politieke en militaire realiteit maakt het tegendeel waar.
Een Amerikaanse militaire interventie in Venezuela is volgens defensie-analisten “verre van eenvoudig” en zou strategisch én operationeel enorme risico’s met zich meebrengen. Anders dan eerdere Amerikaanse acties in kleinere of minder complexe landen, beschikt Venezuela over een combinatie van terrein, militaire infrastructuur, regionale geopolitiek en maatschappelijk risico die een directe operatie sterk bemoeilijkt.
Het land is bijna twee keer zo groot als Frankrijk en heeft een van de meest uiteenlopende terreinen in Zuid-Amerika: dichte Amazone-jungle, bergketens, savannes, uitgestrekte rivieren en een grillige kustlijn. Volgens een voormalige Amerikaanse militair analist betekent dit dat “elke grondoperatie logistiek een nachtmerrie wordt”. Ter vergelijking: interventies in landen als Panama (1989) of zelfs Irak (2003) vonden plaats in gebieden met een veel betere infrastructuur en duidelijker toegangswegen.
Daarnaast beschikt Venezuela — ondanks de economische crisis — over luchtverdedigingssystemen van Russische makelij, waaronder de S-300, die Amerikaanse luchtdominantie onmiddellijk zou uitdagen. In tegenstelling tot bijvoorbeeld Libië (2011), waar het luchtruim snel kon worden geneutraliseerd, zou het uitschakelen van Venezolaanse luchtverdediging tijd kosten en mogelijke verliezen opleveren.
Een ander risico is de aanwezigheid van miljoenen burgers geconcentreerd in stedelijke gebieden zoals Caracas, Maracaibo en Valencia. Stedelijke oorlogsvoering is notoir moeilijk, zoals eerder bleek in Fallujah (Irak) en Mosul. Bovendien beschikt het Maduro-regime over paramilitaire groepen zoals de colectivos, die in een guerrilla-rol langdurige instabiliteit kunnen veroorzaken.
Tot slot speelt de geopolitiek: Rusland, China, Cuba en Iran hebben belangen in Venezuela. Een Amerikaanse aanval zou internationale escalatie kunnen veroorzaken — veel gevaarlijker dan operaties in geïsoleerde staten zoals Grenada (1983).
Volgens experts is dit de reden waarom Washington, ondanks retoriek, voorzichtig blijft: “In Venezuela win je misschien de eerste dag, maar niet de rest van de oorlog.”