Tijdens de toespraken vandaag, maandag 1 december, in de Nationale Assemblee presenteerden de fracties een opvallend eensgezinde hoofdboodschap: het staatsbezoek markeert een nieuwe kans op respectvolle, gelijkwaardige samenwerking tussen Suriname en Nederland.
Toch verschilt de nadruk per partij sterk, ingegeven door hun achterban, ideologie en historische gevoeligheden.
A20 legde de zwaarste nadruk op kolonialisme, slavernij en herstel, met de oproep dat erkenning en excuses slechts het begin zijn van een langer traject van waardigheid en heling.
De VHP koos voor een sterk technocratische en toekomstgerichte invalshoek, gericht op kennis, onderwijs, klimaat en ondernemerschap—een agenda waarin ontwikkeling centraal staat.
ABOP zocht het midden: erkenning van pijn, maar vooral vertrouwen in een nieuw partnerschap op basis van respect en gelijkwaardigheid.
De NPS bracht een concreet pijnpunt naar voren: de visa-ongelijkheid, die burgers als onrecht ervaren. Toch toonde de partij bereidheid om positief verder te bouwen.
De NDP zat op dezelfde lijn rond het visumbeleid, maar benadrukte sterker het belang van geen afhankelijkheid maar partnerschap en vroeg om echte herziening van het beleid.
PL klonk het meest ceremonieel, gericht op symboliek van een “nieuw hoofdstuk,” terwijl BEP de nadruk legde op onderwijs en historische transparantie, met de oproep dat Nederland gesloten archieven moet openen.
Kortom: één gedeelde wens voor samenwerking, maar met verschillende accenten—van herstel (A20, BEP) en pragmatische ontwikkeling (VHP) tot gelijkwaardigheid in beleid (NPS, NDP).