Het staatsbezoek van koning Willem-Alexander en koningin Máxima aan Suriname zorgt, nog vóór de aankomst, voor beroering. Het monument van Kwakoe – hét symbool van vrijheid en de afschaffing van de slavernij – ontbreekt namelijk op het officiële programma.
Vicepresident Gregory Rusland noemt een bezoek “een belangrijk signaal”, maar laat tussen de regels door merken dat hij heel goed weet hoe strak de protocollaire lijntjes lopen.
Een diplomaat en ervaren protocolofficier legt uit waarom aanpassen lastig is: “Een staatsbezoek is geen weekendtrip. Maanden van tevoren worden elke locatie, elk gebaar, elke minuut en elke veiligheidszone tot in detail vastgelegd. Vooral symbolische plekken worden zorgvuldig afgewogen. Op het laatste moment een nieuwe stop toevoegen? Dat is logistiek onhaalbaar, politiek gevoelig en veiligheidsmatig riskant.”
De groeiende bezorgdheid van Afro-Surinaamse vertegenwoordigers brengt Rusland in een lastige positie. Hij wil het signaal uit de gemeenschap niet wegwuiven, maar evenmin de indruk wekken dat hij zich tegen het officiële programma keert. Daarom kiest hij voor een middenweg: begrip tonen, zonder de afspraken te tornen.
Rusland probeert zichtbaar te luisteren, én tegelijk te voorkomen dat hij het zorgvuldig opgebouwde protocolhuis laat instorten als een kaartenhuis.