De discussie over de bewaking van de Waterkant in Paramaribo betreft meer dan alleen veiligheid. Het gaat vooral om een breder vraagstuk binnen de overheid: hoe wordt omgegaan met personeel dat op de loonlijst staat, maar nauwelijks wordt ingezet?
Sinds de heropening van de Waterkant is de aandacht voor beveiliging en onderhoud toegenomen. Er worden voorstellen gedaan om politie, militairen of beveiligingsdiensten in te zetten. Die aandacht is begrijpelijk, maar er is ook een visie nodig binnen de overheid zelf. Hoe benut de overheid haar eigen middelen en human resources?
Binnen de overheid bestaat al jaren een steeds groter wordende groep ambtenaren op de loonlijst zonder vaste werkplek of duidelijk omschreven taken. In plaats van aanvullend extern personeel aan te trekken, kan herplaatsing en bijscholing van deze medewerkers een duurzaam alternatief bieden. Met gerichte training kunnen deze ambtenaren, inclusief beleidsadviseurs, worden ingezet als stadswachten, beheerders en toezichthouders bij openbare ruimtes en toeristische zones zoals de Waterkant, markten, parken en recreatiegebieden.
Deze aanpak heeft meerdere voordelen. Niet alleen wordt het toezicht zichtbaarder, ook vermindert de druk op politie en andere veiligheidsdiensten, die zich dan uitsluitend kunnen richten op hun kerntaken. Tegelijk krijgen overheidmedewerkers zonder duidelijke functie opnieuw structuur, verantwoordelijkheid en maatschappelijke waarde.
Uit onderzoek blijkt dat het meer dan 2000 personen betreft.
Belangrijk daarbij is een goede organisatie. De instelling van een beheersraad of andere beheerstructuur voor de Waterkant blijft noodzakelijk om verantwoordelijkheden vast te leggen en continuïteit te waarborgen. Zonder aansturing is geen enkel model op termijn effectief.
Daarnaast is het belangrijk om breder te kijken dan één toeristische trekpleister. Ook locaties zoals Waterkant Domburg, Waterkant Nickerie, het Openluchtmuseum te Commewijne en vele andere publieke plekken in het land vragen al jaren om consistent beheer en toezicht.
De discussie rond de Waterkant biedt een kans om niet alleen miljoenen te investeren in infrastructuur, maar ook in een doelmatiger personeelsbeleid. Met betere inzet van beschikbare mensen kan zowel de kwaliteit van openbare ruimtes als de werking van de overheid worden verbeterd.