Sita (41) draagt altijd drie dingen in haar handtas: condooms, parfum en panadol. Ze glimlacht: “Het is mijn EHBO-kit.” Twee keer werd ze ziek na contact met een klant die bescherming weigerde. “Sommigen zeggen dat ze me vertrouwen, maar vertrouwen beschermt niet.”
Toegang tot gezondheidszorg is voor veel sekswerkers beperkt. Ze durven zelden een arts te bezoeken uit angst voor vooroordelen of herkenning. Schaamte wordt zo een sluipende ziekte. Velen grijpen naar zelfmedicatie of tips van collega’s.
Artsen geven toe dat ze zelden sekswerkers zien in hun praktijk. “Ze komen pas als het te laat is,” zegt een verpleegkundige .
“Niet omdat ze onverschillig zijn, maar omdat ze bang zijn om menselijk behandeld te worden.”
Sita zegt nuchter: “Ze denken dat wij ziekte brengen, maar wij proberen juist te overleven.”
Tussen parfum en panadol ligt een wereld van risico’s – maar ook van veerkracht.
Elke nacht vecht ze niet alleen tegen armoede, maar ook tegen onbegrip.
Disclaimer:
De beschreven personen en situaties zijn gebaseerd op ware verhalen. Namen zijn veranderd om privacy en veiligheid te beschermen.