De aangekondigde hervorming van het gronduitgiftebeleid is noodzakelijk. Al vijftig jaar worstelt Suriname met een systeem vol speculatie, onbenut land en aanvragen die jarenlang blijven liggen.
President Jennifer Simons wil dit doorbreken met scherpere regels: grond wordt voortaan alleen uitgegeven voor duidelijke doelen zoals industrie, huisvesting, landbouw of sociale projecten. Aanvragers moeten bovendien aantonen dat zij direct kunnen starten, en wie binnen twee jaar geen zichtbare activiteiten ontplooit, verliest automatisch zijn recht.
Het legt eindelijk de nadruk op gebruik in plaats van bezit.
Toch ontbreekt een essentieel onderdeel: een terugblik op het verleden. Suriname sleept een enorme erfenis van wanbeleid mee, onder meerdere regeringen, inclusief de NDP-periodes. Duizenden hectare zijn uitgegeven zonder controle of daadwerkelijke benutting. Als deze oude, soms onrechtmatige of slapende concessies niet worden herzien, blijft het nieuwe beleid half werk.
Waarom strikte regels voor nieuwe aanvragers, terwijl oude misstanden blijven bestaan?
De regering zou daarom ook wetgeving moeten maken die het mogelijk maakt om eerder uitgegeven, ongebruikte of misbruikte gronden en concessies in te trekken. Alleen dan ontstaat een eerlijk speelveld en kan het vertrouwen in het systeem terugkeren. Anders voelt de hervorming als zand erover — en opnieuw beginnen.