Stel je voor: je zegt je baan op en reist 900 kilometer… niet voor geld, maar om te zorgen dat je kind een fatsoenlijke maaltijd krijgt. In China deed een vader precies dat.
Zijn dochter vond het campuseten smakeloos. In plaats van haar te zeggen dat ze moest doorzetten, verscheen hij bij haar universiteit met een wok, een vouwtafel en een belofte.
Hij verkocht bijna niets, maar bleef — hakken, bakken, zweten. Tot studenten zijn verhaal ontdekten en zijn kraampje gevuld werd met warmte én waardering.
Het mooiste? Hij deed het niet voor roem, maar uit liefde. Soms zit echte zorg gewoon in een bord gebakken rijst, 900 kilometer verderop.