Vijftig jaar Srefidensi is Suriname uitgegroeid tot een unieke samenleving waar culturen, religies en tradities dagelijks met elkaar verweven zijn. In de straten van Paramaribo zie je het overal: Hindoestanen die Divali-lampen delen met buren die later samen Eid-maaltijden brengen, creoolse families die Phagwa meevieren, en Javanen die tijdens de Owi Doro hun deuren openzetten voor iedereen. Dit soort gedeelde momenten hebben onze gemeenschap hart gegeven — het gevoel dat we één volk zijn, ondanks onze verschillende wortels.
Toch hoort bij die geschiedenis ook spanning. Gemengde wijken ontstonden, maar soms ook scheve blikken en stille vooroordelen. Er waren periodes waarin groepen zich achtergesteld voelden, of waarin misverstanden tussen religieuze en etnische gemeenschappen uitgroeiden tot harde woorden of politieke verdeeldheid.
We hebben conflicten gekend rond landrechten, taal, kansen op de arbeidsmarkt en onbegrip over elkaars gebruiken.
Maar precies die combinatie van harmonie én frictie heeft ons gevormd. Want in elke spanning zat ook een les — hoe we moeten luisteren, corrigeren en blijven investeren in elkaar.
De kracht van Suriname is nooit “de grootste groep”, maar de keuze om samen te leven. Vijftig jaar later staat dat meer dan ooit centraal.