Ricardo Panka is altijd een herkenbare figuur geweest binnen de NDP: loyaal, standvastig en nooit iemand die met de deuren smeet. Binnen de partij wist hij, ondanks interne spanningen en politieke golven, een positie op te bouwen waarin respect zwaarder woog dan lawaai.
Misschien is het precies die rustige, diplomatieke houding die hem uiteindelijk de weg heeft geopend naar zijn nieuwe rol als ambassadeur van Suriname in Nederland.
Maar terwijl Panka zijn koffers pakt voor Den Haag, blijft in Para een verhaal achter dat moeilijker te sluiten is. Het Para City-project — ooit een droom van 1.500 woningen, groene energie en ontwikkeling dichtbij huis — werd jarenlang met hoop gevolgd. Mensen zagen in het project een kans op vooruitgang, op werk, op een toekomst voor hun kinderen. Er kwamen presentaties, bijeenkomsten, handtekeningen met buitenlandse partners. De woorden waren groot, de verwachtingen nog groter.
En toch staat Para vandaag vrijwel op dezelfde plek. De woningen kwamen er niet. De beloofde energievoorziening bleef een idee op papier. Wat moest uitgroeien tot een nieuwe trots van het district, werd langzaam een stille teleurstelling.
Panka begint straks een eervolle taak in Nederland. Maar in Para blijft een open wond achter, een herinnering aan ambities die nooit écht tot leven kwamen.