Deze week bleek weer eens, in de Nationale Assemblee tijdens de Algemene Politieke Beschouwingen, dat corruptie- en misdaadbestrijding vooral door ministers en Assembleeleden met de mond wordt belijd. Bijna alle Assembleeleden spraken over de aanpak van corruptie en criminaliteit. Maar, niemand komt op de proppen met een concrete en geloofwaardige aanpak van beide hot issues in de politiek.
Jammeren zonder oplossing
Al vele jaren wordt op het politieke toneel gejammerd, zonder oplossing, over de welhaast onmogelijke bestrijding van corruptie en criminaliteit. Beide woorden lijken te zijn verankerd in de genen van degenen die denken politiek te kunnen bedrijven. Maar, hoe invulling eraan kan worden gegeven, de aanpak dus, komt niet voor in het vocabulaire van heren en dames ministers en Assembleeleden. Het zijn clichés, het is gebakken lucht.
Onzichtbare corruptie
Er zijn simpelweg geen oplossingen om corruptie en misdaad aan te pakken. Corruptie niet, omdat dat iets is dat feitelijk onzichtbaar is en, vergeet niet, corruptie vindt plaats in alle lage en hoge regionen van het land. Nu en dan worden het Openbaar Ministerie en de Centrale Landsaccountantsdienst (CLAD) ingeschakeld om onderzoek te doen naar aangebrachte corruptiezaken. Maar, de samenleving wordt niet, nooit, geïnformeerd over de voortgang van grote corruptieonderzoeken. Wellicht verdwijnen sommige onderzoeken stilletjes ergens in de la van een mogelijk corrumperende ambtenaar. In dit land is alles mogelijk, toch.
Geen vertrouwen
Veel gewone burgers, man en vrouw in de straat, hebben geen enkel vertrouwen meer in de mooie woorden van ministers en Assembleeleden. “Ze zijn zelf corrupt toch”, wordt veel gehoord. Dat kan, maar wie weet het zeker? De corrupte persoon alleen weet dat zeker. Maar, uiteindelijk loopt iedereen tegen de lamp en worden zaken en documenten vooral via social media publiek gemaakt.
Van eeuwen her
Feitelijk geldt hetzelfde voor de bestrijding van criminaliteit. Criminaliteit is iets van eeuwen her en kan niet worden bestreden, laat staan opgelost. Misdrijven kunnen op ieder moment van de dag worden begaan, uitgevoerd. En niet op ieder moment van de dag kan politie aanwezig zijn in alle buurten, straten van Paramaribo en andere bewoonde gebieden in het land. Dat is onmogelijk! Overigens, denk ook aan het feit dat met regelmaat te horen en te lezen is dat het wagenpark van de politie aan alle kanten letterlijk rammelt en dat ook nog eens met regelmaat geen benzine voorhanden is…
Een lekkere worst
Het wordt tijd dat de heren en dames parlementariërs en de minister van met name Justitie en Politie dat ook eens gaan inzien. Zij moeten stoppen met het de burgers voorhouden van een lekkere worst door om de haverklap, al jarenlang, te komen met mooie clichéwoorden dat de misdaad wordt aangepakt, Hoe dan? Door meer politie in de straat? Waar zijn die dienders dan? Waar rijdt het wagenpark?
Met cijfers en statistieken aantonen dat de criminaliteit in een kwartaal van het jaar is gedaald, probeert het Korps Politie Suriname te laten zien dat zij de criminaliteit wel aanpakt. Maar, de aanpak is pappen en nathouden. Het volgende kwartaal kan de criminaliteit weer zijn gestegen en waar zijn die cijfers en statistieken?
De basis
Wat aangepakt moet worden is de basis. Waarom gaan mensen over tot criminele daden? Daar wordt echter nooit over gesproken. Dat is een complex issue, misschien te complex en te moeilijk om te begrijpen, te doorgronden en om er iets zinnigs over te kunnen zeggen. Neen, de heren en dames parlementariërs beperken zich slechts tot de woorden: corruptie en criminaliteit moeten worden aangepakt. Dat is het. Dat is de politiek, en niet van vandaag op gisteren, neen, al jarenlang is dit de beperkte vocabulaire.
PK