In Suriname lijkt het tegenwoordig normaal dat huwelijken groot of klein gevierd niet lang standhouden. Vroeger was dat anders. Huwelijken duurden vaak een leven lang, ondanks armoede, uitdagingen en verleidingen. Een verslaggeefster van Dagblad Suriname sprak met twee echtparen die al decennialang samen zijn: vijftig en zelfs zeventig jaar gehuwd.
Sarmin S. en zijn vrouw Sasminten S-K trouwden jong. Hij was 19, zij pas 14. “Haar ouders waren streng. Ze zeiden: als je van haar houdt, moet je haar meenemen”, vertelt Sarmin. “We hadden het niet breed, maar we vochten samen. Vertrouwen, praten, plezier maken. Dat hield ons sterk.” Ze kregen vier kinderen. Toch ziet hij met pijn hoe snel koppels tegenwoordig uit elkaar gaan.
“Mijn dochter was nog geen twee maanden getrouwd. Als vader wil je geen pijn zien. Ik stond achter haar beslissing, maar het doet me verdriet.”
Rabinderpersad G. is al zeventig jaar getrouwd. “Het is een andere tijd. Mensen staan open voor kansen, maar vergeten soms de gevolgen”, zegt hij. Ook zijn huwelijk kende moeilijke momenten. “We hebben acht kinderen. Het was zwaar. Verleiding was er, maar ik bleef trouw aan mijn vrouw.”
Deze ervaringen laten zien dat liefde en doorzettingsvermogen vroeger vaak sterker waren dan de obstakels. Tegenwoordig kiezen mensen sneller voor een nieuwe start. Maar misschien kunnen we iets leren van deze koppels: dat een huwelijk niet alleen draait om geluk, maar ook om samen groeien, vallen en weer opstaan.