- Iedere woensdag een artikel in de rubriek ‘Schaduw in de Macht’
Hij verscheen elke ochtend op het ministerie alsof hij er niet was. Een onopvallende man met een versleten aktetas, een glimlach die niets beloofde, en ogen die alles zagen. Niemand wist precies wat hij deed. Officieel: “beleidsmedewerker interne zaken.” In werkelijkheid: de bewaarder van geheimen.
Zijn naam duikt pas op wanneer documenten lekken. Interne memo’s over miljoenencontracten, aanbestedingen die nooit hebben bestaan, en handtekeningen die lijken op die van ministers, maar nét niet zijn. Alles leidt terug naar één IP-adres — van zijn computer.
Toch verdwijnt het onderzoek naar hem net zo snel als het verschijnt. Getuigen zwijgen. Harddisks worden “per ongeluk” geformatteerd. De interne audit? Uitgesteld, “wegens ziekte van de verantwoordelijke.”
Een collega herinnert zich dat hij vaak laat bleef, tot diep in de nacht, met de lichten uit. Alleen het blauw van een scherm verlichtte zijn gezicht. De beveiligingscamera’s tonen hoe hij dozen dossiers in een kofferbak legt. Daarna rijdt hij richting de rivier… en verdwijnt.
Een maand later duiken fragmenten van diezelfde documenten op in een buitenlandse krant — exact de papieren die hij zou hebben vernietigd.
Wie was hij echt? Een spion? Een klokkenluider? Of slechts een pion in een groter spel?
EĂ©n ding is zeker:
In de gangen van de macht is niets wat het lijkt — en de man met de dossiers was pas het begin.