De gezondheidszorg in Suriname laat veel te wensen over. Dat blijkt nu uit het verhaal van Tatie W., een vrouw die al twintig jaar ziek is. Pas nu, na jaren van pijn en onzekerheid, heeft ze zich erbij neergelegd. Ze is medisch afgekeurd en leeft met beperkingen. Haar verhaal is er één van volhouden, maar ook van teleurstelling.
Tatie heeft haar ervaring gedeeld met een verslaggeefster van Dagblad Suriname. “Ik heb alles geprobeerd. Ziekenhuizen, specialisten, brieven, gesprekken. Maar ik kreeg geen duidelijk antwoord, geen echte hulp”, vertelt ze. “Het voelde alsof ik moest vechten voor iets wat eigenlijk vanzelfsprekend zou moeten zijn: goede zorg.”
Ze kreeg uiteindelijk te horen dat ze niet meer kon werken. medisch afgekeurd, zonder uitzicht op herstel. “Dat was het moment waarop ik stopte met hopen. Ik ben moe van het wachten.”
Ze roept de autoriteiten op om beter te luisteren naar mensen zoals zij. “Er zijn zoveel mensen die lijden in stilte. Niet iedereen heeft geld of connecties. Gezondheidszorg moet er zijn voor iedereen, niet alleen voor wie geluk heeft.”
Dagblad Suriname vraagt aandacht voor dit probleem. Het is tijd dat beleidsmakers, artsen en instanties samenwerken aan een zorgsysteem dat werkt. Mensen zoals Tatie verdienen duidelijkheid, respect en ondersteuning.
Tatie’s verhaal is geen uitzondering. Het is een wake-up call. Gezondheid is geen luxe, maar een recht. En dat recht moet beschermd worden door beleid, door actie, en door menselijkheid.