De situatie op basisschool Christus Koning in Paramaribo baart zorgen. Ouders en buurtbewoners zijn niet te spreken over het gebrek aan onderhoud. Kapotte ramen, lekkende daken en versleten meubilair maken het voor leerlingen en leerkrachten moeilijk om zich goed te concentreren. En Christus Koning is niet de enige school met dit probleem.
In verschillende wijken klinken dezelfde geluiden. Ouders vragen zich af hoe het zit met het onderhoudsbeleid van scholen. “Onze kinderen verdienen een veilige en schone leeromgeving”, zegt mevrouw J. Landveld, moeder van twee leerlingen aan een verslaggeefster van Dagblad Suriname. “Als het regent, moeten ze emmers neerzetten in de klas. Dat kan toch niet?”
Ook meneer R. Pinas, buurtvader en vrijwilliger, maakt zich zorgen: “We hebben al meerdere keren melding gedaan bij de schoolleiding en het ministerie, maar er gebeurt weinig. Het lijkt alsof men wacht tot het echt misgaat.”
Volgens betrokkenen is er dringend behoefte aan transparantie en actie. Ouders willen weten wie verantwoordelijk is voor het onderhoud en wanneer er verbetering komt. Sommige scholen krijgen wel aandacht, andere blijven achter. Die ongelijkheid zorgt voor frustratie.
De roep om samenwerking tussen schoolbesturen, overheid en ouders wordt steeds luider. Want goed onderwijs begint bij een goed gebouw. “We willen geen luxe”, zegt mevrouw Landveld, “maar gewoon een plek waar onze kinderen veilig kunnen leren.”
Het is tijd dat de stem van bezorgde burgers serieus genomen wordt. De toekomst van onze kinderen mag niet afhangen van verwaarloosde muren en lekkende plafonds.