Een schone leefomgeving is geen luxe, maar een basisrecht. Toch kampen veel buurten in Suriname met vervuilde bermen en verstopte goten. Farrel G., buurtbewoner van Kasabaholo, trok aan de bel bij Dagblad Suriname. “Ik woon hier sinds mijn jongerjaren”, vertelt hij. “Het is onvriendelijk om te zien hoe de omgeving langs die trenzen eruitziet. Onhygiënisch, vol troep. Ik hoop dat de nieuwe minister echt naar onze buurt kijkt.”
Farrel spreekt niet alleen voor zichzelf. Zijn oproep weerspiegelt de frustratie van vele burgers die dagelijks geconfronteerd worden met zwerfvuil, stank en gezondheidsrisico’s. De goten, bedoeld om water af te voeren, veranderen bij regenval in stinkende modderpoelen. Bermen worden gebruikt als illegale stortplaatsen. Dit tast niet alleen het straatbeeld aan, maar ook het welzijn van bewoners.
Daarom is het tijd voor duidelijke en specifieke wetgeving. Regels die vastleggen wie verantwoordelijk is voor het schoonhouden van bermen en goten rondom terreinen. Moeten bewoners dit zelf doen? Of ligt de taak bij de overheid? En wat gebeurt er bij nalatigheid?
Een nationale campagne kan burgers bewust maken van hun rol. Maar zonder wet en handhaving blijft het bij goede bedoelingen. Lokale gemeenschappen, zoals Kasabaholo, verdienen concrete actie. Wetgeving kan zorgen voor duidelijkheid, samenwerking en een schoner Suriname.
Farrel hoopt dat zijn stem gehoord wordt. “We willen gewoon een nette buurt waar onze kinderen veilig kunnen spelen.” Zijn oproep is een kans voor beleidsmakers om te laten zien dat ze luisteren en handelen.