Het ministerie van Buitenlandse Zaken, Internationale Handel en Internationale Samenweerking overweegt om buitenlandse missiegebouwen te kopen in plaats van te huren. Volgens minister Melvin Bouva zou dit op termijn voordeliger zijn, omdat de panden uiteindelijk eigendom van de staat worden.
Ook wil hij nieuwe ambassades openen in Ethiopië en Saoedi-Arabië, als symbool van wederkerigheid.
Toch wringt het plan op meerdere fronten. Suriname kampt met financiële tekorten, een uitgeholde gezondheidszorg en dringende binnenlandse noden. In zo’n periode lijkt het onverstandig om te investeren in vastgoed in het buitenland.
De vergelijking met het mislukte diplomatiek vastgoedbeleid onder de regeringen-Bouterse I en II dringt zich op: het debacle rond de aankoop van het Surinaamse ambassadegebouw in Frankrijk kostte de staat miljoenen zonder tastbare opbrengst.
Het idee van “koop in plaats van huur” klinkt aantrekkelijk, maar verliest realiteitszin wanneer de staatskas leeg is. Diplomatieke prestigeprojecten vervangen geen structurele hervorming. Suriname heeft op dit moment meer behoefte aan investeringen in ziekenhuizen dan in stenen ambassades.