De voorzitter van de DNA heeft een commissie samengesteld die moest onderzoeken of de heer Doorson en Santokhi tot de DNA toegelaten konden worden.
De eerste fout die voorzitter Adhin maakte, lag in de samenstelling van die commissie. Hij koos 2 mensen die een bloedhekel aan Santokhi hadden en 2 mensen die hem graag mochten. Die samenstelling was dus zeer subjectief. Hij had beter mensen buiten de DNA kunnen kiezen die objectief en onpartijdig waren.
De tweede fout van Adhin was de manier waarop hij de vergadering leidde. Hij stond stilzwijgend toe dat men van de DNA een farce maakte. Die fout heeft mevrouw Simons in het verleden als DNA-voorzitter ook gemaakt. Ze stond toen toe dat de oppositie monddood werd gemaakt, beledigd en bespot. Ook Santokhi maakte de fout om als president Brunswijks wangedrag te tolereren. Hij greep nooit in en men wist dat hij niet ingreep omdat hij niet wilde dat de regering uiteen zou vallen. Hij liet zich chanteren.
Waarom Adhin niet optreedt, kunnen we alleen maar naar raden. Feit is dat hij als voorzitter van de DNA niet op de juiste plek zit. De heer Bee was een goede voorzitter, eerlijk en onpartijdig naar alle leden toe.
Het betoog van de heer Somo en mevrouw Vreedzaam was onvolwassen en zeer beschamend. Het was duidelijk dat deze twee mensen varen op hun ego en persoonlijke wrok en dat is niet professioneel. Ze hebben misbruik gemaakt van hun positie als lid van de DNA om zeer emotioneel, wrokkig en haatdragend bezig te zijn. De heer Jogi en mevrouw Mathoera hebben zakelijk en professioneel de feiten gepresenteerd en steeds verwezen naar artikelen in de grondwet die hun uitleg onderbouwden, daardoor kreeg de luisteraar de kans om te checken wat wel en wat niet waar was. De luisteraar heeft meer aan zakelijk, onderbouwde feiten dan aan haatdragende, emotionele uitbarstingen. Het is zeer beschamend als leden van het hoogste orgaan hun toevlucht nemen tot verbaal geweld, sarcasme, spot en beledigingen, en er duidelijk op uit zijn om de ander pijn doen. Daarom is het zeer belangrijk om bij de toelating tot de DNA zeer zorgvuldig te werk te gaan. De DNA is namelijk het gezicht, het visitekaartje van Suriname. Het volk rekent erop dat daar verantwoordelijke volwassenen zitten en professioneel gedrag laten zien.
Waarom doen mensen dit? De DNA is niet van een bepaalde politieke partij, dus mag het niet misbruikt worden voor privé kinderachtige machtspelletjes. In de DNA moeten beslissingen worden genomen die land en volk ten goede komen. Het meest gebruikte wapen om de ander te kwetsen dat in de DNA wordt gehanteerd, is om zijn boodschap onverstaanbaar te maken.
Tijdens zijn speech wordt hij overschreeuwd. Vergaderen in een sfeer waar elk respect voor elkaar ontbreekt, maakt goed regeren onmogelijk. Degene die beledigt, wil de ander kwetsen. Maar steeds weer blijkt dat met dit gedrag niet zozeer de ander wordt geraakt maar dat men meer zichzelf omlaag haalt. De omgeving ziet een man of vrouw die het fatsoen kwijt is en voelt alleen afkeer. Je daalt in hun achting en verliest hun respect. Het werkt als een boemerang, je wilt de ander schade toebrengen, maar je beschadigt jezelf. De enige die het fatsoen tijdens de vergaderingen in stand kan houden, is de voorzitter van de DNA. Velen onderschatten deze functie.
Het moeilijkste voor een mens is om degene die je slaat de andere wang toe te keren. Het slachtoffer heeft vaak de neiging om terug te schelden en te beledigen omdat hij denkt dat anderen dat van hem verwachten. Alleen een zichzelf respecterend, groot man kiest voor niet terug slaan. Een wijs man is superieur aan alle beledigingen die hem worden aangedaan. Wanneer je iemand terug beledigt, dan voeg je meer ellende toe aan de situatie. Dat jij wordt beledigd, is al pijnlijk genoeg, waarom zou jij dan vervallen in hetzelfde gedrag en er nog meer leed aan toevoegen? Dat zorgt alleen maar voor een neerwaartse spiraal van ellende. De ellende moet ergens stoppen en jij kunt ervoor kiezen dat het stopt bij jou.
Mensen doen anderen pijn om zich beter te voelen en gebruiken die ander als middel tot dat betere gevoel. Dus stel jezelf de vraag, wat de ander zoveel pijn doet dat hij jou pijn wilt doen om zijn eigen pijn dragelijk te maken?’ Geef hem of haar die kans niet, zak niet af naar dat niveau.
In vele landen wordt er tijdens parlementsvergaderingen door politici gescholden, beledigd en zelfs gevochten. Laten we ons parlement daarvoor behoeden. Laten we ons parlement respecteren door fatsoenlijk en professioneel gedrag neer te zetten. Zowel de coalitie als de oppositie heeft de plicht om mee te werken aan een respectvol parlement. Vaar niet op je ego en doe aan zelfreflectie.
Ruziezoekers, vinden nooit vrede
Elk negatief woord, vervuilt het leefmilieu
Samen inspannen is altijd beter dan tegen elkaar te spannen.
Persoonlijke vrede is de weg naar positief denken
Een mens die weet waar hij voor staat, zegt iets als zij praat
Conflicten ontstaan uit onbegrip
Tijdig gas terugnemen, voorkomt oververhit raken.
Josta Vaseur