Woorden kunnen soms harder raken dan stenen. De uitspraak van NDP-parlementariër Rossellie Cotino dat Hindoestanen geen Surinamers zouden zijn, werd door velen ervaren als een klap in het gezicht. Het raakte niet alleen een politieke tegenstander, maar een hele gemeenschap die generaties lang heeft bijgedragen aan de opbouw van Suriname.
Voor veel Hindoestanen voelt dit niet als een ruzie in de politieke arena, maar als een persoonlijke aanval op hun identiteit. Daarom klinkt de roep om een krachtig gebaar: dat alle Assembleeleden van Hindoestaanse afkomst, ongeacht partij, de zaal verlaten wanneer Cotino spreekt. Niet om verdeeldheid te zaaien, maar om te tonen dat respect en erkenning de basis vormen van samenleven.
Cotino mag de woorden buiten de Nationale Assemblee hebben uitgesproken, maar haar verantwoordelijkheid als volksvertegenwoordigster blijft.
Excuses in de Nationale Assemblée zouden niet alleen een politieke formaliteit zijn, maar ook een teken van menselijkheid – een erkenning dat woorden pijn kunnen doen en dat samenleven vraagt om waardigheid en respect.