Dagelijks is het gevaar zichtbaar in de straten. Vuilnismannen die zonder enige vorm van bescherming ons vuil ophalen. Open vrachtwagens en krakkemikkige pick-ups dienen als werkvoertuigen, waaraan arbeiders gevaarlijk hangen, als vleermuizen aan een zoldering. Blijkbaar krijgen de vuilophaalwagens ook geen controle op de technische geschiktheid.
De onveiligheid is opvallend. Geen helmen, geen werkhandschoenen, geen beschermende kleding of mondkapjes. Geen onderscheid in huishoudelijk, – commercieel-, industrieel-, of ziekenhuisafval, geen moderne vuilniswagens.
Dit is niet slechts een kwestie van armoedige werkomstandigheden, maar een regelrechte aanslag op de gezondheid van de milieuwerkers zelf en op de openbare volksgezondheid.
Het gaat hier niet alleen om het welzijn van de arbeiders zelf, maar ook om het welzijn van hun gezinnen en de samenleving. Na een dag werken keren deze mannen huiswaarts, vaak nog met bacteriën, virussen en ander vuil aan lichaam en kleding. Door gebrek aan persoonlijke veiligheidsuitrusting lopen ze verhoogde risico’s op infecties, snijwonden en in enkele gevallen ernstig lichamelijk letsel, met de dood tot gevolg. Dit zichtbare probleem wordt door opeenvolgende regeringen genegeerd.
De overheid betaalt vuilophaalbedrijven vaak niet op tijd, waardoor stakingen en klachten regelmatig het nieuws halen. Over de grove nalatigheid op het gebied van veiligheid en welzijn komt geen enkele actie. Noch de ondernemers, noch de desbetreffende ministeries nemen hun verantwoordelijkheid. Dat is onacceptabel, terwijl de vuilophalers het milieu helpen beschermen.
Hier ligt ook een duidelijke taak voor het nieuwe ministerie van Volksgezondheid, Welzijn en Arbeid. De essentie van veiligheid in dit beroep moet eindelijk serieus worden genomen. Het gaat om respect voor arbeid en voor mensenlevens, om de openbare volksgezondheid als een van de fundamenten van de samenleving.