De herwaardering van leerkrachten in Suriname blijft uit. Terwijl zij dagelijks bouwen aan de toekomst van het land, voelen velen zich genegeerd door opeenvolgende regeringen. De meningen in de samenleving zijn verdeeld, maar één geluid klinkt steeds luider: waardering begint bij erkenning én een eerlijk salaris.
Anke F., docente op een middelbare school, deelde haar zorgen met de redactie van Dagblad Suriname. “Het is al regering op regering dat er nooit aan onze salarissen is gedacht”, zegt ze. “Wij voeden kinderen op van kleuter tot student. Zij worden iets in de maatschappij, dankzij ons.”
Volgens Anke is het komend schooljaar somber. Niet alleen door financiële zorgen, maar ook door het gebrek aan motivatie en respect. “Hoe kunnen we jongeren inspireren als we zelf uitgeput en ondergewaardeerd zijn?”
Leerkrachten zijn de stille kracht achter elke dokter, technicus en ondernemer. Hun rol verdient meer dan applaus. Het vraagt om structurele verbetering. De samenleving moet zich afvragen: wat de waarde van onderwijs os, als de mensen die het dragen zelf geen perspectief hebben?