De beschikbaarheid van schoolmeubilair in Suriname is een aanhoudend probleem. Verschillende bronnen en recente berichten bevestigen dat er sprake is van een tekort, dat deels wordt opgelost door lokale initiatieven en internationale donaties.
Hoewel het ministerie van Onderwijs, Wetenschap en Cultuur (minOWC) zich bewust is van het probleem en budgetten vrijmaakt voor de aanschaf van meubilair, verloopt de verwerking van de aanvragen niet altijd even snel.
Veel meubels zijn in slechte staat en moeten worden vervangen. Naast het feit dat veel meubilair verouderd is, wordt er niet goed omgegaan met het meubilair. Het is dan ook van belang dat leerlingen meer waardering moeten gaan ontwikkelen voor schoolmeubilair en het niet als vanzelfsprekend moeten bezien.
De algehele economische situatie in Suriname draagt bij aan de problemen. Er is een strijd om middelen en prioriteiten, waarbij de basisvoorwaarden voor onderwijs (zoals meubilair) onder druk staan.
Zowel de overheid als diverse stichtingen en non-profitorganisaties zetten zich in om het tekort aan te pakken.
Het ministerie van Onderwijs, Wetenschap en Cultuur heeft de intentie uitgesproken om het probleem aan te pakken. Er worden budgetten vrijgemaakt voor de aanschaf van meubilair en er wordt gewerkt aan het verbeteren van de aanvraagprocessen.
Veel scholen zijn afhankelijk van donaties van stichtingen uit onder andere Nederland. Deze organisaties verzamelen oud schoolmeubilair, vaak afkomstig van scholen die hun inrichting vernieuwen, en verschepen dit naar Suriname. Dit meubilair krijgt zo een ’tweede leven’ en helpt scholen in het binnenland en in de stad die het het hardst nodig hebben.
Er zijn ook lokale initiatieven, zoals sociale werkplaatsen, waar jonge mensen met een beperking schoolmeubilair opknappen. Dit draagt bij aan de oplossing van het tekort en biedt tegelijkertijd werk en vaardigheden aan kwetsbare groepen.