De onmenselijkheden die de joodse staat Israël pleegt tegen de vrouwen en kinderen van Palestina zijn zo ‘maagomkerend’ dat wij de laatste tijd geen aandacht hebben besteed aan de waardeloze en onnodige oorlog van Rusland tegen Oekraïne. De laatste keer dat we er iets van zeiden, was toen Poetin-vriend Trump (de Amerikaanse president) alle schuld van de oorlog schoof in de schoenen van de president die is aangevallen (Zelensky). De Oekraïense president werd vernederd en gekleineerd, het enige wat hij niet kreeg was klappen in het gezicht van de mannen van Trump en de Amerikaanse president zelf. Zelfs de kleding van Zelensky kwam aan de orde tijdens zijn bezoek aan het Witte Huis. Er werd geen rekening gehouden met de state of mind van een president die midden in een oorlog zit en zelf actief daarin betrokken is.
Nu is de situatie zo dat zonder Zelensky de Amerikaanse president, die zegt een superonderhandelaar te zijn, een vredesdeal zal organiseren met Poetin. Hij gaf aan dat hij Poetin zal vragen om te stoppen met de oorlog. Trump gaf aan dat hij binnen 2 minuten zal weten of er een einde aan de oorlog komt of niet, immers: hij is een onderhandelaar, dat is wat hij doet. Maar, inmiddels zijn we jaren verder met de oorlog en wat is de stand van zaken nu? De slachtoffers in de Russisch-Oekraïense oorlog omvatten 6 doden tijdens de annexatie van de Krim door de Russische Federatie in 2014, 14.200-14.400 militaire en burgerdoden tijdens de oorlog in de Donbas, en naar schatting tot 1.000.000 slachtoffers tijdens de Russische invasie van Oekraïne tot medio september 2024.
De dodelijkste fase van de oorlog in de Donbas (vóór 2022) vond plaats vóór de Minsk-akkoorden, die gericht waren op een staakt-het-vuren en een regeling.
Ondanks uiteenlopende berichten over Oekraïense militaire slachtoffers als gevolg van onderrapportage, kwamen de officiële cijfers uiteindelijk op hetzelfde neer, wat duidde op aanzienlijke militaire en burgerdoden aan beide kanten. De oorlog zag ook een aanzienlijk aantal vermisten en gevangenen, en er werden pogingen gedaan om gevangenen uit te wisselen tussen strijdende partijen. Buitenlandse strijders en burgerslachtoffers droegen bij aan de complexiteit van de oorlog, met internationale betrokkenheid en gevolgen die verder reikten dan de directe conflictgebieden.
De daaropvolgende Russische inval in Oekraïne leidde tot een verdere toename van het aantal slachtoffers en verwoestingen.
Tegenstrijdige berichten van Russische en Oekraïense bronnen wezen op een hoog aantal militaire en burgerslachtoffers, met aanzienlijke verschillen in de gerapporteerde aantallen. Buitenlandse betrokkenheid bleef aanhouden, met meldingen van zowel buitenlandse strijders als burgerslachtoffers. Pogingen om de doden te identificeren en te repatriëren, naast de behandeling van krijgsgevangenen, benadrukten de menselijke kosten van het aanhoudende conflict.
Buitenlandse vrijwilligers waren betrokken bij het conflict en vochten aan beide kanten. De NGO Cargo 200 meldde dat ze de dood van 1.479 Russische burgers hadden gedocumenteerd tijdens gevechten met de rebellen. Het Amerikaanse ministerie van Buitenlandse Zaken schatte dat 400-500 van hen gewone Russische soldaten waren. Twee Kirgiezen en één Georgiër zijn ook gedood tijdens gevechten aan separatistische zijde. Daarnaast stierven minstens 262 in het buitenland geboren Oekraïense burgers of buitenlanders aan Oekraïense zijde. Een van de doden was de voormalige Tsjetsjeense rebellencommandant Isa Munayev. Eind augustus 2015 waren er, volgens een gerapporteerd lek van de Russische nieuwssite Business Life (Delovaya Zhizn), tot 1 februari 2015 2000 Russische soldaten gedood in Oekraïne.
Op 30 juni 2025 had het OHCHR 47.695 burgerslachtoffers in Oekraïne geregistreerd sinds 24 februari 2022: 13.580 doden en 34.115 gewonden, maar zei dat het werkelijke aantal hoger ligt. Dit omvatte 40.558 (10.876 doden en 29.682 gewonden) slachtoffers op grondgebied dat onder controle stond van de Oekraïense regering en 7.137 (2.704 doden en 4.433 gewonden) op grondgebied dat onder controle stond van de Russische strijdkrachten of hun bondgenoten. 11.785 doden werden veroorzaakt door explosieve wapens “met een groot bereik”, 444 door mijnen en explosieve resten, 1.351 door handvuurwapens, waaronder kruisvuur, of verkeersongevallen met militaire of civiele voertuigen.
Een studie van Project on Defense Alternatives berekende een “bescheiden” aantal van 40.000 Oekraïense burgerdoden in april 2023. In mei 2023 beweerden Amerikaanse functionarissen dat het aantal Oekraïense burgerdoden 42.000 bedroeg, twee keer zoveel als het toen geschatte aantal Oekraïense militaire verliezen.
Volgens de Kyiv Independent staat Rusland geen toezicht toe in de door het land gecontroleerde gebieden, waar naar verwachting het aantal burgerdoden het hoogst is. We zien in elk geval dat er nodeloos militairen en burgers gedood worden of verminkt raken door een oorlog die onnodig is. Er zijn geen machten in de wereld die de 2 strijdende partijen aan tafel kan krijgen of maatregelen kan treffen tegen de agressor. Rusland voelt zich in een hoek gedrukt en weigert om in een onderdanige rol te gaan tegen de westerse landen die tegen de Sovjet Unie stonden tijdens de Koude Oorlog.
Rusland wil bufferzones inbouwen tegen bedreigingen vanuit de NAVO omdat die te dicht op de grens met het land staat. Een oplossing zou kunnen zijn dat NAVO zich uit het gebied terugtrekt en toestaat dat Rusland, net als Amerika, ook militaire bases heeft in de omringende landen. Daarvoor is het niet noodzakelijk dat landen worden veroverd.
In elk geval moeten de machtige landen in de wereld en misschien regio’s met relatieve vrede zoals Caricom, zich aanbieden als onderhandelaars om in elk geval een staakt het vuren overeen te komen.