Inleiding
Op papier zijn wij een democratische rechtsstaat. Zulks impliceert dat bestuurders niet uit het hoofd handelen, maar dat hun handelen gebaseerd is op wet- en regelgeving. Zo kan het niet zijn dat het gezag de uitvoering van een wet plotseling stopzet. Het betreft in dit geval de uitvoering van de Wet op Grondconversie.
Het schept rechtsongelijkheid en rechtsonzekerheid, twee zaken die haaks staan op de beginselen van de rechtsstaat. Je kunt de uitvoering van een wet alleen stopzetten met een andere wet. Het kan niet op basis van een beslissing van de president. We zijn dan in dat geval geen rechtsstaat meer maar weer terug in de periode van de militaire dictatuur. Al heeft de President de uitvoerende macht, dan nog is het zo dat zaken die bij wet al gedelegeerd zijn naar andere organen, dat zulks gerespecteerd moet worden. 99% van alle wetten legt de uitvoeringmacht in handen van ministers. De President staat niet boven de wet, Daarom deugt deze grondwet voor geen zier. En wat is de motivatie? Er zouden onduidelijkheden zijn in de uitvoering van de wet. Welke die onduidelijkheden zijn is niet nader gespecificeerd.
De echte reden
De druk op de president zal groot zijn. Maar als ook de vicepresident zijn percelen omgezet heeft in BW-eigendom dan geeft zulks aan dat de Wet op Grondconversie in een grote behoefte voorziet. En eigenlijk iets is waarop de burger van Suriname recht heeft.
Men wil graag modern spelen maar is niet consequent. Suriname importeert meer dan 90% van haar behoefte, en alle importproducten zijn geproduceerd op grond in eigendom. Het grootste deel van de grond in het westen is in particulier bezit inclusief de natuurgebieden. Onze president heeft de keus tussen Timboektoe en ontwikkeling en vooruitgang.
De andere lakmoestesten
Als men het systeem echt wil veranderen dan zou ik in dat geval afrekenen met de recent ingevoerde exorbitante salarissen en lonen van gezagdragers en parlementsleden. Voor de samenleving als geheel dient er een inkomensbeleid, een loon en prijsbeleid geformuleerd te worden. De huidige situatie is er een van grote verschillen in beloning tussen de publieke sector en de particuliere sector. Het is de particuliere sector die diensten en goederen produceert. De parastatale monopolies parasiteren op de samenleving, hun prijzen zijn hoger dan de internationale opportuniteitsprijzen, waardoor de concurrentiekracht van Suriname uitgehold wordt. De uit te voeren hervormingen in de economie zijn gigantisch en te groot voor deze regering. Alleen een regering van technocraten kan dat.
Zo hebben we een ander paskwil, dat van het overnemen van auto’s van de minister bij het verlaten van de dienstperiode voor een fractie van de echte waarde. Wat doet men? Vlak voor het verstrijken van de regeerperiode koopt men een peperdure wagen met een waarde van meer dan 150.000 Amerikaanse dollars. De ministers hebben hun wagen mogen overnemen voor 10% van de werkelijke waarde. Dit is pure diefstal en moet beëindigd worden. Een kippendief gaat de cel in en mensen stelen met gemak meer dan 140.000 Amerikaanse dollars en gaan vrijuit. Ik schrijf “stelen” omdat deze regeling ingesteld door president Venetiaan geen wettelijke basis heeft. Daarom is de overname van deze wagens niet legitiem en moet de overheid ze allemaal terughalen.
De taxatiewaarde van rijdend materiaal wordt gebaseerd op het aantal verreden kilometers en dat is bij onze ministers beslist niet veel.
Richard B Kalloe