Carbon-credit expert waarschuwt voor transparantie en marktrisico’s
De Surinaamse regering wil binnen zes maanden inkomsten genereren uit de internationale carbon-creditmarkt. Minister Patrick Brunings (Olie, Gas en Milieu) stelt dat de basis hiervoor reeds is gelegd en dat een pilotproject Suriname binnenkort officieel toegang moet geven tot deze lucratieve markt. Hij claimt dat het Surinaamse systeem betrouwbaarder en waardevaster zal zijn dan dat van buurland Guyana.
Toch roept het voornemen vragen op. Zo blijft onduidelijk over hoeveel hectare bos het gaat, welke gebieden precies zijn gecertificeerd, en wie formeel de credits op de markt zal brengen. Cruciale informatie over de rol van eventuele brokers — tussenpersonen die handelen in carbon credits — ontbreekt eveneens.
“Als brokers 30 tot 50 procent van de opbrengst opstrijken, blijft er weinig over voor Suriname zelf”, waarschuwt een anonieme expert in koolstofmarkten.
Volgens de specialist is de vrijwillige koolstofmarkt op dit moment uiterst complex. “De vraag naar echte, verifieerbare CO₂-reductie is groeiende, maar kopers worden kritischer. Ze willen zekerheid over permanente bescherming en transparantie in de inkomstenverdeling. Landen zonder gedetailleerde wetgeving, transparante databanken en onafhankelijke verificatie lopen risico op reputatieschade.”
Bovendien is de internationale politieke context onzeker. “De Verenigde Staten hebben zich grotendeels teruggetrokken uit multilaterale klimaatfinanciering. Dat maakt de vrijwillige markt grilliger. Zonder internationale steun of garanties kunnen prijzen sterk fluctueren”, aldus de expert.
Hij pleit voor een breed nationaal debat. “Zonder parlementaire controle, duidelijke wetgeving en een publiek register van transacties, kan de Surinaamse bosrijkdom gemakkelijk worden uitgehold door deals waar vooral derden van profiteren.”
Suriname heeft potentie, maar alleen met transparantie, toezicht en langetermijnvisie kan het land duurzaam verdienen aan zijn groene rijkdom.