De ontmoeting tussen Assembleevoorzitter Michael Ashwin Adhin en IMF-vertegenwoordiger Charles Amo-Yartey had het startsein kunnen zijn voor een nieuw tijdperk van transparantie en beleidsduidelijkheid. Helaas bleef het bij een oppervlakkig fotomoment.
Hoewel het Kabinet van de Vicepresident melding maakte van ākritieke en kritische discussiepuntenā, werd geen enkele inhoudelijke toelichting gegeven over wĆ”t er besproken is of wĆ©lke toezeggingen zijn gedaan.
De ontmoeting lijkt meer gericht op beeldvorming dan op concrete beleidscommunicatie.
Voor een bevolking die dagelijks de gevolgen voelt van IMF-beleidāzoals bezuinigingen, koersschommelingen en subsidiesaneringenāis een nietszeggend persbericht bijna een klap in het gezicht.
Er zijn weliswaar meer kennismakingsgesprekken aangekondigd met buitenlandse diplomaten, maar als die net zo leeg blijven als deze, mist de regering de kans om haar nieuwe āopen communicatiebeleidā geloofwaardig te maken.
Wat is toegezegd? Hoe staat het IMF tegenover Adhins beleidsrichting? Wat wordt verwacht van Suriname? Die antwoorden ontbreken. En zolang dat zo blijft, blijft het volk terecht ongeĆÆnteresseerd.