Het verkeer in Suriname is de laatste jaren niet alleen drukker geworden, maar ook merkbaar agressiever. Wat ooit uitzonderingen waren, lijkt nu dagelijkse kost: scheldpartijen, roekeloos rijgedrag en zelfs bijna-gevechten op straat. De aandacht en het geduld in het verkeer zijn ver te zoeken en dat baart zorgen.
Een verslaggeefster van Dagblad Suriname was onlangs getuige van een bijna-uit de hand gelopen ruzie aan de Franchepanestraat. Twee bestuurders raakten verwikkeld in een verhitte woordenwisseling nadat één van hen abrupt stopte voor een winkel. De situatie escaleerde bijna tot fysiek geweld, tot omstanders tussenbeide kwamen.
De winkelier, die dagelijks het verkeer voor zijn zaak observeert, verklaarde “ : Ik maak het elke dag mee. Mensen zijn snel geïrriteerd, niemand wil wachten. Het is alsof beleefdheid niet meer bestaat in het verkeer.”
Wat opvalt, is dat de oplossing niet per se in dure infrastructuur ligt, maar in gedrag. Aandacht, geduld en begrip kosten niets, maar lijken steeds schaarser te worden.
“Aan jezelf werken vergt geen geld, maar wel bewustzijn,” zegt een lokale verkeersinstructeur. “We moeten terug naar de basis: respect voor elkaar op de weg.”
“Er moet meer beweging komen vanuit de verkeersafdeling,” aldus de winkelier. “Niet alleen als er een ongeluk gebeurt, maar ook om gedrag te sturen vóórdat het misgaat.”
Het verkeer is een spiegel van de samenleving. Als we daar de controle verliezen, zegt dat iets over hoe we met elkaar omgaan. Het is tijd voor een collectieve reset: minder toeteren, meer nadenken. Minder haast, meer menselijkheid. Want uiteindelijk zijn we allemaal onderweg maar niemand wil eindigen in een gevecht op straat.