Maatschappelijk werkster reageert
“Als de politici de armen beroven, heet dat zaken doen. Maar, als de armen terugvechten, heet dat geweld.” Deze harde woorden komen van een gefrustreerde maatschappelijk werkster, die dagelijks ziet hoe kwetsbare mensen verder in de knel raken door beleid dat hen uitknijpt.
“Het is schandalig”, zegt Linda (42), al tien jaar actief in de sociale sector. Haar stem trilt van woede. “Politici snijden in toeslagen, verhogen de energierekening, en laten de wachtlijsten voor sociale woningen oplopen.
Maar noem het vooral ‘bezuinigen’ of ‘verantwoord beleid’. Ondertussen worden gezinnen dakloos, moeten kinderen met honger naar school, en knappen mensen onder de stress.”
Ze wijst op de groeiende kloof. “Als een multinational belasting ontduikt, is het slim ondernemen. Maar als een moeder uit wanhoop boodschappen steelt, staat ze binnen een uur als crimineel in de krant. Waar is de rechtvaardigheid?”
Linda ziet de wanhoop groeien. “Mensen worden teruggeduwd in een hoek, en dan shocked doen wanneer ze uiteindelijk terugvechten. Protest wordt weggezet als radicaal, staken als onredelijk. Alsof armoede geen geweld ís.”
Haar boodschap aan politiek Paramaribo? “Stop met het demoniseren van mensen die niets meer hebben te verliezen. Geef hen een toekomst, in plaats van hen te straffen voor uw eigen falen.”
Want één ding is duidelijk: armoede is geen toeval. Het is politieke keuze. En de rekening wordt betaald door de zwaksten.